Een verhaal dat je niet loslaat...

Het verhaal begint met de proloog die je al van in het begin in de sfeer van het boek gooit. Puck gaat op vakantie met haar gezin en maakt daar een drama mee. Ondertussen wordt in haar thuisland Jonathan, een moordenaar, gezocht. Cees, de rechercheur, zoekt terwijl naar connecties om de moordenaar te vinden…
De proloog geeft al een goede indruk van de stijl waarin dit boek is geschreven. Het is een donker fictief verhaal waarin hier en daar echte gebeurtenissen worden geciteerd wat het geloofwaardig eigentijds doet klinken. Je leert de vele kanten van de karakters van de personages goed kennen. Je leest over een heel aantal emotionele gevoelens die erg realistisch overkomen. Je leest hoe de personages hun problemen proberen op te lossen, hoe ze proberen om hulp te zoeken
P182 Soms wou ik dat ik het over deze dingen kon hebben met mijn moeder, ik probeer soms contact te krijgen, maar dan reageert ze niet
Er worden een aantal sociale zaken aangekaart en de auteur gaat daar nogal diep op in. Het boek is misschien eerder een aanklacht in tekortkomingen in onze maatschappij dan een thriller. Het is met gemengde gevoelens dat ik het las. Soms ga je erin mee, soms wil je eruit…het is redelijk diepgaand en laat je niet los als je de laatste pagina hebt dichtgeslagen.
Het verhaal steekt heel goed ineen. Het is geschreven met een heel originele aanpak die de lezer verrast. Pas op het einde kan je de vele puzzelstukjes op zijn plaats zetten.
De auteur laat hier en daar ook filosofische bedenkingen los in het verhaal bvb:
P318‘…Lijk ik op hen en is dat de reden waarom ik nog steeds hier ben? Omdat ik ergens geen onderdeel meer van wil uitmaken? In het niet meer mee willen doen schuilt ook een soort moed.’
Het is geen boek dat je in één ruk uitleest maar wel een verhaal dat inslaat en je doet nadenken.
Met dank aan de uitgeverij Luitingh-Sijthoff om dit vooruitexemplaar te mogen recenseren.