Lezersrecensie
Als je ze hoort
4.5 sterren
Sophie heeft haar familie in Schotland al lange tijd niet gezien. De laatste keer was toen haar nichtje Rebecca nog leefde. Hoe Rebecca precies is overleden heeft Sophie nooit gehoord van haar ouders. Wanneer Sophie de zomer gaat doorbrengen bij haar oom en andere nichtjes en neef is ze vastbesloten om meer te weten te komen over de dood van Rebecca. Het is wennen voor Sophie. Haar neef Cameron heeft een verminkte hand, haar nicht Piper lijkt haar te graag te willen zien en haar nichtje Lilas is bang voor haar eigen botten. Al snel merkt Sophie dat er dingen niet in de haak zijn, zouden de poppen van Rebecca daar iets mee te maken hebben?
Het verhaal begint met een spannende proloog uit 1910 waarin schoolmeisjes die kleren voor porseleinen poppen moesten maken in plaats daarvan een begrafenis voor de poppen aan het houden zijn, ze zouden verteld hebben het fijn te vinden om dood te zijn... Na de proloog lezen we vanuit het heden, waarin we Sophie en Jay leren kennen. Jay heeft een Ouijabord gedownload op zijn telefoon. Wanneer ze hier voor de grap mee bezig zijn en proberen contact te maken met het overleden nichtje van Sophie gebeuren er vreemde dingen. Sophie voelt een hand, ze ziet een meisje op tafel staan en een medewerker van het restaurant waar ze zitten raakt verbrand. Het bord geeft aan dat Jay die avond komt te overlijden en wanneer dit gebeurt besluit Sophie deze vreemde gebeurtenis tot de bodem uit te zoeken. Het leidt haar naar Skye, de plek waar haar nichtje Rebecca is overleden.
Het boek is op een vlotte manier geschreven en bestaat uit relatief korte hoofdstukken geschreven vanuit het perspectief van Sophie. Ieder hoofdstuk begint met een kort rijmpje, wat het mysterie in stand houdt en de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelt. Echt spannend zou ik het boek persoonlijk niet noemen, maar er gebeurde wel genoeg vreemde dingen om mijn aandacht vast te houden. Eenmaal in het boek begonnen, kon ik dan ook niet stoppen met lezen tot het verhaal uit was. Ik kan dan ook niet wachten tot er meer boeken van Alex Bell worden vertaald!
Charlotte woonde op een berg.
Een akelige plek.
Nergens in de buurt een huis,
alleen haar vaders stek.
Sophie heeft haar familie in Schotland al lange tijd niet gezien. De laatste keer was toen haar nichtje Rebecca nog leefde. Hoe Rebecca precies is overleden heeft Sophie nooit gehoord van haar ouders. Wanneer Sophie de zomer gaat doorbrengen bij haar oom en andere nichtjes en neef is ze vastbesloten om meer te weten te komen over de dood van Rebecca. Het is wennen voor Sophie. Haar neef Cameron heeft een verminkte hand, haar nicht Piper lijkt haar te graag te willen zien en haar nichtje Lilas is bang voor haar eigen botten. Al snel merkt Sophie dat er dingen niet in de haak zijn, zouden de poppen van Rebecca daar iets mee te maken hebben?
Het verhaal begint met een spannende proloog uit 1910 waarin schoolmeisjes die kleren voor porseleinen poppen moesten maken in plaats daarvan een begrafenis voor de poppen aan het houden zijn, ze zouden verteld hebben het fijn te vinden om dood te zijn... Na de proloog lezen we vanuit het heden, waarin we Sophie en Jay leren kennen. Jay heeft een Ouijabord gedownload op zijn telefoon. Wanneer ze hier voor de grap mee bezig zijn en proberen contact te maken met het overleden nichtje van Sophie gebeuren er vreemde dingen. Sophie voelt een hand, ze ziet een meisje op tafel staan en een medewerker van het restaurant waar ze zitten raakt verbrand. Het bord geeft aan dat Jay die avond komt te overlijden en wanneer dit gebeurt besluit Sophie deze vreemde gebeurtenis tot de bodem uit te zoeken. Het leidt haar naar Skye, de plek waar haar nichtje Rebecca is overleden.
Het boek is op een vlotte manier geschreven en bestaat uit relatief korte hoofdstukken geschreven vanuit het perspectief van Sophie. Ieder hoofdstuk begint met een kort rijmpje, wat het mysterie in stand houdt en de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelt. Echt spannend zou ik het boek persoonlijk niet noemen, maar er gebeurde wel genoeg vreemde dingen om mijn aandacht vast te houden. Eenmaal in het boek begonnen, kon ik dan ook niet stoppen met lezen tot het verhaal uit was. Ik kan dan ook niet wachten tot er meer boeken van Alex Bell worden vertaald!
Charlotte woonde op een berg.
Een akelige plek.
Nergens in de buurt een huis,
alleen haar vaders stek.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van DeniseM
Gesponsord
Als Jolenes helikopter crasht in Irak, moet ze terugkeren naar het huwelijk en gezin dat ze onder hoogspanning achterliet. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
