De patiënt

Ida is een zorgzame verpleegster en zet net dat stapje extra op haar werk als psychiatrisch verpleegkundige. Hoewel ze haar best doet om haar patiënten zo goed mogelijk te leren kennen en begrijpen, weet niemand wie Ida echt is en wat voor geheim zij zelf met zich meedraagt. Wanneer haar favoriete patiënt Fanny verdwijnt, weigert Ida te geloven dat het toeval is. Als ze op Fanny's kamer een hondenspeeltje vindt dat doet denken aan haar eigen verleden weet Ida zeker dat haar eigen kwelgeest uit het verleden hierachter zit. Als niet lang daarna nog een jonge vrouw verdwijnt besluit Ida terug te keren naar haar eigen jeugd om de vrouwen te redden. Maar kan ze haar eigen herinneringen wel vertrouwen?
 
Het boek begint meteen met een spannende, mysterieuze proloog. Je voelt aan alles dat er veel niet in de haak is en het laat de lezer met de nodige vragen achter. De rest van het boek wordt geschreven vanuit het perspectief van Ida. Ida is een hardwerkende vrouw, maar geeft ook (te)veel aan haar patienten. Al snel krijg je door dat ze zelf ook de nodige dingen moet hebben meegemaakt. In eerste instantie blijft dit vaag, maar naarmate het boek vordert krijgt de lezer hier een steeds duidelijker beeld van. Doordat het boek vanuit het perspectief van Ida geschreven is, krijg je als lezer veel mee van haar belevingswereld en gedachten. Niet alle keuzes die Ida maakt zijn meteen voor de lezer te snappen, maar naarmate het boek vordert kreeg ik daar zelf ook meer begrip voor.
 
Elvedal heeft een vlotte schrijfstijl die voor de meeste lezers erg toegankelijk is. De hoofdstukken zijn niet te lang, waardoor je snel door het boek heen leest. Er heerst continu een unheimisch gevoel, maar De patiënt is geen boek waarbij ik op het puntje van mijn stoel zat. De psychologische component in het boek maakte wel dat ik door bleef lezen en erachter wilde komen wie de mysterieuze Ida nou daadwerkelijk was. In het boek gebeuren een aantal dingen die de lezer op het verkeerde been kunnen zetten. Zelf ben ik dan ook een enkele keer op het verkeerde been gezet, maar ik had het uiteindelijke plot vrij snel door. Desalniettemin heb ik van het boek genoten en duurde het niet lang voor ik het boek uit had. 
 
Anne Elvedal heeft zelf jarenlang als psychiatrisch verpleegkundige gewerkt. Eerder schreef ze al horrorboeken voor kinderen en jongvolwassenen. De patiënt is haar debuut als fictieschrijver voor volwassen. Ik ben na De patiënt erg benieuwd geworden wat voor boeken ze nog meer voor ons in petto heeft! 

Ik ontving dit boek via de uitgeverij. Dit beïnvloed mijn mening niet.