Lezersrecensie
Het blauwe uur
3.5 sterren
Het Tate-Modern museum in Londen houdt een tentoonstelling waarbij de werken van Vanessa Chapman tentoongesteld worden. Vanessa Chapman is een beroemde en beruchte kunstenares. Een forensisch antropoloog die deze tentoonstelling bezoekt beweert dat er bij een van de kunstwerken van Vanessa Chapman gebruik is gemaakt van een menselijk bot. Het wordt nog verontrustender wanneer je je realiseert dat de ontrouwe echtgenoot van de kunstenares al twintig jaar vermist is...
James Becker wil de waarheid boven tafel krijgen en reist af naar de Schotse kust om de beschuldigingen te onderzoeken. Hij moet hiervoor naar een eiland dat alleen met eb bereikbaar is. Ga je erheen, dan zit je zes uur lang vast op het eiland. Lukt het James de waarheid boven tafel te krijgen?
De cover van dit boek roept meteen al veel vraagtekens op, we zien een open raam met daarachter een blauwe lucht en de zee, wat mooi aansluit op de titel van het boek. Het boek begint met de ontdekking dat het dierlijke bot dat in een van de kunstwerken van Vanessa Chapman wordt gebruikt niet van een dier is, maar van een mens. James Becker, groot fan van de werken van Vanessa, besluit op zoek te gaan naar de waarheid. In het blauwe uur lezen we over de zoektocht van James. Het perspectief van James wordt afgewisseld door dagboekfragmenten van Vanessa en Grace, de oude huisarts en vriendin van Vanessa die nog op het eiland woont. Tijdens het boek krijg je steeds meer beeld over het leven van Vanessa door middel van de dagboekfragmenten en de verhalen van Grace.
Het blauwe uur is een boek dat ietwat traag op gang komt. Doordat het boek draait om de zoektocht van James vindt er in het begin nog nauwelijks actie plaats. Hawkins schrijft gedetailleerd, wat ook zeker voordelen heeft. De omgeving wordt erg beeldend omschreven door Hawkins. Hierdoor heb je als lezer het gevoel dat je er zelf bij bent. Daarnaast worden ook de verschillende personages en hun achtergrond op een nauwkeurige manier beschreven. Het is dan ook niet moeilijk om je in de personages in te leven. Het boek is een thriller, maar echt spanning had dit boek niet. Hoewel ik erg benieuwd was hoe het precies zat met het ‘dierlijke’ bot, zat ik bij dit boek niet op het puntje van mijn stoel.
Hou je van boeken waarin een mysterie wordt onderzocht en waarbij je veel over de personages en de omgeving te weten krijgt? Dan is het blauwe uur een boek wat je erbij moet pakken!
Het Tate-Modern museum in Londen houdt een tentoonstelling waarbij de werken van Vanessa Chapman tentoongesteld worden. Vanessa Chapman is een beroemde en beruchte kunstenares. Een forensisch antropoloog die deze tentoonstelling bezoekt beweert dat er bij een van de kunstwerken van Vanessa Chapman gebruik is gemaakt van een menselijk bot. Het wordt nog verontrustender wanneer je je realiseert dat de ontrouwe echtgenoot van de kunstenares al twintig jaar vermist is...
James Becker wil de waarheid boven tafel krijgen en reist af naar de Schotse kust om de beschuldigingen te onderzoeken. Hij moet hiervoor naar een eiland dat alleen met eb bereikbaar is. Ga je erheen, dan zit je zes uur lang vast op het eiland. Lukt het James de waarheid boven tafel te krijgen?
De cover van dit boek roept meteen al veel vraagtekens op, we zien een open raam met daarachter een blauwe lucht en de zee, wat mooi aansluit op de titel van het boek. Het boek begint met de ontdekking dat het dierlijke bot dat in een van de kunstwerken van Vanessa Chapman wordt gebruikt niet van een dier is, maar van een mens. James Becker, groot fan van de werken van Vanessa, besluit op zoek te gaan naar de waarheid. In het blauwe uur lezen we over de zoektocht van James. Het perspectief van James wordt afgewisseld door dagboekfragmenten van Vanessa en Grace, de oude huisarts en vriendin van Vanessa die nog op het eiland woont. Tijdens het boek krijg je steeds meer beeld over het leven van Vanessa door middel van de dagboekfragmenten en de verhalen van Grace.
Het blauwe uur is een boek dat ietwat traag op gang komt. Doordat het boek draait om de zoektocht van James vindt er in het begin nog nauwelijks actie plaats. Hawkins schrijft gedetailleerd, wat ook zeker voordelen heeft. De omgeving wordt erg beeldend omschreven door Hawkins. Hierdoor heb je als lezer het gevoel dat je er zelf bij bent. Daarnaast worden ook de verschillende personages en hun achtergrond op een nauwkeurige manier beschreven. Het is dan ook niet moeilijk om je in de personages in te leven. Het boek is een thriller, maar echt spanning had dit boek niet. Hoewel ik erg benieuwd was hoe het precies zat met het ‘dierlijke’ bot, zat ik bij dit boek niet op het puntje van mijn stoel.
Hou je van boeken waarin een mysterie wordt onderzocht en waarbij je veel over de personages en de omgeving te weten krijgt? Dan is het blauwe uur een boek wat je erbij moet pakken!
1
Reageer op deze recensie