Indrukwekkend

Bij de oom van Aliëtte de Vries heeft in de Tweede Wereldoorlog een joodse peuter, Hetty Frankenhuis, ondergedoken gezeten. Aliëtte vindt Hetty na een lange zoektocht en ze hoort wat Hetty heeft moeten doorstaan in de oorlog. Ze blijkt één van de Onbekende Kinderen. Een groep kinderen die in Westerbork in het weeshuis waren ondergebracht. Omdat er onduidelijkheid is of ze wel joods zijn gaan ze lange tijd niet op transport. Tot 13 september 1944, de dag van het allerlaatste transport uit kamp Westerbork. Bestemming Bergen-Belsen.

Een indrukwekkende familiegeschiedenis tijdens de oorlog. Het is vreselijk om te lezen over zo’n onmenselijke periode.

Het boek begint met een rake quote van Abel Herzberg; Dit is de geschiedenis van menselijke wreedheid die buiten zijn oevers treedt.

Het verhaal heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl, hierdoor wil je door blijven lezen en ontdekken hoe het met de mensen in het boek afloopt.

Het boek heeft duidelijke en mooie hoofdstukaanduidingen. De vele foto’s die aan het boek zijn toegevoegd maken het verhaal nog tastbaarder en zorgen ervoor dat het verhaal nog meer indruk maakt.

Op de omslag staat de synagoge van Enschede en een jeugdfoto van Hetty. In combinatie met het kleurgebruik vind ik het een aantrekkelijke omslag. De titel verwijst naar Hetty.

Het is een belangrijk verhaal dat vertelt moet worden. De Tweede Wereldoorlog is voorbij maar er zijn nog generaties die problemen ondervinden of vragen hebben.

Ik ga ervanuit dat de schrijfster heel veel tijd kwijt is geweest met research naar dit verhaal. Je kan als lezer merken dat dit verhaal goed is uitgezocht en opgeschreven. Mijn complimenten!