Lezersrecensie
Realistischer dan andere healing fiction-boeken
Voordat het klokslag 00:00 is klinken 108 gongslagen op dit Japanse eiland. Een traditie om het jaar mee af te sluiten en het nieuwe jaar mee in te luiden. Elke gongslag neem een verlangen weg, volgens het boeddhisme zijn er precies 108 aardse verleidingen en beproevingen.
Op Toshima leidt Sohara een eenvoudig leven. Hij is toegeweid aan het eiland en haar bewoners. Hij draagt zijn steentje bij aan de kleiner wordende gemeenschap door als klusjes te werken. Niets is te gek, zelfs niet als hij zichzelf moet wegcijferen.
Met de dag loopt de takenlijst van Sohara op. Hij vinkt de gedane klusjes af, om de volgende dag aan een nieuwe rits taken te beginnen. Er is voor hem geen groter geheel, geen groter doel. Dit zet hem in het verhaal tot nadenken over de zingeving van het leven.
In het boek wordt de zin van het leven op verschillende manieren aangekaart. Dit gebeurt in gedachten en tijdens gesprekken. Wijsheden kunnen tussen de regels door worden gelezen en een enkele keer worden ze expliciet benoemd. Dit boek laat zien dat een eenvoudig leven - zonder groter doel - ook goed is. En dat je geluk kunt halen uit allerdaagse gebeurtenissen. Zo halen de eilanders geluk uit een leuk nieuwtje van het vaste land, aanmerende boten of bezoek van een naaste.
Sohara is een nobele man. Hij ziet de behoeften van mensen. Al weten de mensen zelf nog niet van de behoefte af. Sohara is een vriend van wie je niet weet dat je hem nodig hebt; hij is het lichtpuntje. Hij is die ene persoon die bij je nagaat hoe het met je gaat, of naar je lacht als je een glimlach nodig hebt.
Sohara leeft in de veronderstelling dat zijn ongevraagde goede daden onopgemerkt blijven. Daar is niets van waar. Op het moment dat hij zelf de hulp hard kan gebruiken, kan hij rekenen op de gemeenschap.
Dit boek lijkt simpel in zijn verhaal en boodschap, maar behelst zoveel meer. Mits je bereid bent tussen de regels door te lezen. Het verhaal liet mij nadenken over de kleine dingen waar ik geluk uithaal. Het hoeft niet altijd meer of groter. Door in eenvoud te leven, zijn er vaker geluksmomentjes. De standaard ligt namelijk lager.
Dit boek is een ander slag healing fiction; ik vond het realistischer in haar soort. Daarnaast is het interessant om de verschillende tradities mee te krijgen. Leerzaam is het boek ook nog eens!
Wie goed doet, goed ontmoet!
Op Toshima leidt Sohara een eenvoudig leven. Hij is toegeweid aan het eiland en haar bewoners. Hij draagt zijn steentje bij aan de kleiner wordende gemeenschap door als klusjes te werken. Niets is te gek, zelfs niet als hij zichzelf moet wegcijferen.
Met de dag loopt de takenlijst van Sohara op. Hij vinkt de gedane klusjes af, om de volgende dag aan een nieuwe rits taken te beginnen. Er is voor hem geen groter geheel, geen groter doel. Dit zet hem in het verhaal tot nadenken over de zingeving van het leven.
In het boek wordt de zin van het leven op verschillende manieren aangekaart. Dit gebeurt in gedachten en tijdens gesprekken. Wijsheden kunnen tussen de regels door worden gelezen en een enkele keer worden ze expliciet benoemd. Dit boek laat zien dat een eenvoudig leven - zonder groter doel - ook goed is. En dat je geluk kunt halen uit allerdaagse gebeurtenissen. Zo halen de eilanders geluk uit een leuk nieuwtje van het vaste land, aanmerende boten of bezoek van een naaste.
Sohara is een nobele man. Hij ziet de behoeften van mensen. Al weten de mensen zelf nog niet van de behoefte af. Sohara is een vriend van wie je niet weet dat je hem nodig hebt; hij is het lichtpuntje. Hij is die ene persoon die bij je nagaat hoe het met je gaat, of naar je lacht als je een glimlach nodig hebt.
Sohara leeft in de veronderstelling dat zijn ongevraagde goede daden onopgemerkt blijven. Daar is niets van waar. Op het moment dat hij zelf de hulp hard kan gebruiken, kan hij rekenen op de gemeenschap.
Dit boek lijkt simpel in zijn verhaal en boodschap, maar behelst zoveel meer. Mits je bereid bent tussen de regels door te lezen. Het verhaal liet mij nadenken over de kleine dingen waar ik geluk uithaal. Het hoeft niet altijd meer of groter. Door in eenvoud te leven, zijn er vaker geluksmomentjes. De standaard ligt namelijk lager.
Dit boek is een ander slag healing fiction; ik vond het realistischer in haar soort. Daarnaast is het interessant om de verschillende tradities mee te krijgen. Leerzaam is het boek ook nog eens!
Wie goed doet, goed ontmoet!
1
Reageer op deze recensie