Lezersrecensie
Wat een debuut!
Dit boek bevat zoveel moois dat ik het lastig vind om het in woorden te vangen, maar ik zal mijn best doen.
De eerste bladzijden van het boek pakten me meteen. Aan de ene kant is er het verhaal van Joe, die ons meeneemt in de pijn rondom zijn verdwenen zusje Ruthie. Het zijn dagen vol angst, verdriet en hoop. Aan de andere kant is er Norma, bij wie ik direct vermoed dat zij Ruthie is. Haar verhaal is pijnlijk, vooral omdat ze zich verder van haar gevoel verwijdert en haar ouders haar puurheid ondermijnen.
De afwisseling tussen de verhaallijnen van Norma en Joe zet zich het gehele boek voort. Dit is prettig en goed gestructureerd. We volgen hun levens gedurende tientallen jaren, middels terugblikken op het verleden. Zowel Norma als Joe hebben een onstuimig leven geleid. Thema's zoals eenzaamheid, vluchtgedrag, verschillende vormen van liefde en een verborgen - en soms weggestopt - verleden komen aan bod. Maar bovenal draait het om verlies, rouwen en hoop.
De angst om te verliezen bij de ouders van Norma en het verdriet door verlies bij de ouders van Ruthie raakten me op verschillende momenten, wat het verhaal erg sterk en meelevend maakt.
Norma groeit op als enig kind van een eigenaardige moeder, die haar enorm beschermd opvoedt. Pas tientallen jaren later begrijpt Norma waarom. In haar jeugd worstelt Norma met haar dromen: wie zijn die mensen in haar dromen en wat willen ze haar vertellen? Terwijl ze in haar kindertijd nog vertrouwt op haar intuïtie, vervagen de herinneringen en worden haar dromen op latere leeftijd minder scherp.
De opbouw van de twee verhaallijnen is mooi en beide hebben veel diepgang. Dit komt voort uit de complexe familiebanden, de zoektocht naar identiteit en de intense emoties die de personages met zich meedragen, evenals het verleden dat hen blijft achtervolgen. Er is veel hoop, ook bij mij als lezer.
Het verhaal is aangrijpend en ijzersterk. Ik moest even bijkomen van het boek. Eerlijk gezegd hield ik het niet droog. Wat een debuut! Terwijl ik dit typ, kijk ik enorm uit naar alle toekomstige boeken van Amanda Peters. Ik denk dat we er veel van kunnen verwachten.
Dit boek heb ik vooruit mogen lezen van Ambo | anthos.
De eerste bladzijden van het boek pakten me meteen. Aan de ene kant is er het verhaal van Joe, die ons meeneemt in de pijn rondom zijn verdwenen zusje Ruthie. Het zijn dagen vol angst, verdriet en hoop. Aan de andere kant is er Norma, bij wie ik direct vermoed dat zij Ruthie is. Haar verhaal is pijnlijk, vooral omdat ze zich verder van haar gevoel verwijdert en haar ouders haar puurheid ondermijnen.
De afwisseling tussen de verhaallijnen van Norma en Joe zet zich het gehele boek voort. Dit is prettig en goed gestructureerd. We volgen hun levens gedurende tientallen jaren, middels terugblikken op het verleden. Zowel Norma als Joe hebben een onstuimig leven geleid. Thema's zoals eenzaamheid, vluchtgedrag, verschillende vormen van liefde en een verborgen - en soms weggestopt - verleden komen aan bod. Maar bovenal draait het om verlies, rouwen en hoop.
De angst om te verliezen bij de ouders van Norma en het verdriet door verlies bij de ouders van Ruthie raakten me op verschillende momenten, wat het verhaal erg sterk en meelevend maakt.
Norma groeit op als enig kind van een eigenaardige moeder, die haar enorm beschermd opvoedt. Pas tientallen jaren later begrijpt Norma waarom. In haar jeugd worstelt Norma met haar dromen: wie zijn die mensen in haar dromen en wat willen ze haar vertellen? Terwijl ze in haar kindertijd nog vertrouwt op haar intuïtie, vervagen de herinneringen en worden haar dromen op latere leeftijd minder scherp.
De opbouw van de twee verhaallijnen is mooi en beide hebben veel diepgang. Dit komt voort uit de complexe familiebanden, de zoektocht naar identiteit en de intense emoties die de personages met zich meedragen, evenals het verleden dat hen blijft achtervolgen. Er is veel hoop, ook bij mij als lezer.
Het verhaal is aangrijpend en ijzersterk. Ik moest even bijkomen van het boek. Eerlijk gezegd hield ik het niet droog. Wat een debuut! Terwijl ik dit typ, kijk ik enorm uit naar alle toekomstige boeken van Amanda Peters. Ik denk dat we er veel van kunnen verwachten.
Dit boek heb ik vooruit mogen lezen van Ambo | anthos.
1
Reageer op deze recensie