Lezersrecensie
Feelgood verstrengeld met gebeurtenissen uit het verleden
Een mooie feelgood waarin een intens verleden op een knappe manier wordt verwerkt. Daarnaast is het heel fijn om in de sfeer te komen voor het tweede boek dat zich afspeelt in Wyck.
Kappers Lara en Boyd zeggen hun autoritaire werkgever Jules vaarwel en beginnen hun eigen kapsalon. Wanneer Jules lucht krijgt van hun plannen, stelt hij alles in het werk om roet in het eten te gooien.
Op een dag ontmoet Lara Thijs, de introverte fietsenmaker van verderop in de straat, en langzaam ontstaat er iets moois tussen die twee. Durven ze zich open te stellen voor elkaar?
De romantiek zorgde ervoor dat ik door wilde blijven lezen. Naast het hedendaagse liefdesverhaal neemt het verleden ook een bijzondere rol in. Ik vind het dan ook knap hoe ‘wonden’ en liefde elkaar afwisselen en het boek toch luchtig blijft.
Ik betrapte mezelf erop dat ik veel aan het glimlachen was tijdens het lezen van het boek. Dit komt deels door herkenbaarheid, maar ook zeker door de humor van de auteur,
Halverwege het boek bekroop me een gevoel en ik kon alleen maar hopen dat mijn gevoel niet klopte. De twist in het boek voelde ik dan ook echt even..
Vriendschap vormt voor mij ook zeker een rode draad in het boek. Zo hebben Lara en Thijs allebei personen op wie ze altijd terug kunnen vallen. En hoe fijn is het als je altijd bij iemand terecht kunt. Of het nou familieleden of vrienden zijn.
Ik was écht in Wyck, Maastricht. Het gevoel dat de stad me ooit gaf en het beeld van de straatjes kwamen weer allemaal terug. Zelfs de namen van de winkels kwamen deels overeen. Ik verheug me nu al op het nieuwe boek.
Kappers Lara en Boyd zeggen hun autoritaire werkgever Jules vaarwel en beginnen hun eigen kapsalon. Wanneer Jules lucht krijgt van hun plannen, stelt hij alles in het werk om roet in het eten te gooien.
Op een dag ontmoet Lara Thijs, de introverte fietsenmaker van verderop in de straat, en langzaam ontstaat er iets moois tussen die twee. Durven ze zich open te stellen voor elkaar?
De romantiek zorgde ervoor dat ik door wilde blijven lezen. Naast het hedendaagse liefdesverhaal neemt het verleden ook een bijzondere rol in. Ik vind het dan ook knap hoe ‘wonden’ en liefde elkaar afwisselen en het boek toch luchtig blijft.
Ik betrapte mezelf erop dat ik veel aan het glimlachen was tijdens het lezen van het boek. Dit komt deels door herkenbaarheid, maar ook zeker door de humor van de auteur,
Halverwege het boek bekroop me een gevoel en ik kon alleen maar hopen dat mijn gevoel niet klopte. De twist in het boek voelde ik dan ook echt even..
Vriendschap vormt voor mij ook zeker een rode draad in het boek. Zo hebben Lara en Thijs allebei personen op wie ze altijd terug kunnen vallen. En hoe fijn is het als je altijd bij iemand terecht kunt. Of het nou familieleden of vrienden zijn.
Ik was écht in Wyck, Maastricht. Het gevoel dat de stad me ooit gaf en het beeld van de straatjes kwamen weer allemaal terug. Zelfs de namen van de winkels kwamen deels overeen. Ik verheug me nu al op het nieuwe boek.
1
2
Reageer op deze recensie