Lezersrecensie
Spannend, grauw en rustig geschreven
Wat een verassende roman! Wilgeneiland is spannend, grauw en rustig geschreven. Het voelt aan alsof het leven van Natan zich afspeelt in een stilleven. Het wilgeneiland, de woonboten en een kano. De personages lijken soms achtergesteld aan de 'objecten'.
In het boek volg je het verhaal van de 13-jarige Natan. Hij wil een mysterie ontrafelen van de dood van een kluizenaar die op een woonboot in de Hollandse veenplassen woonde. Het dorp zit daar niet op te wachten, evenmin zitten zij te wachten op de komst van Natans familie.
Aan cultuur en belangstelling voor kunst geen gebrek in dit boek. De verhalen van een dichter, een schilder, een acteur en een beeldhouwer komen samen. Ze leven niet gelijktijdig, maar hun verhalen hebben wel raakvlakken. Alle vier de personages proberen namelijk grip te krijgen om de wereld om zich heen. De observaties van de verteller zijn uitgebreid en de gedichten zijn een verfrissende toevoeging aan het verhaal. Door deze uitgebreide observaties is er veel ruimte voor de natuur en kunst, waardoor ik me afvraag of het wilgeneiland zelf niet als hoofdpersoon moet worden gezien.
De auteur heeft een prettige, vlotte schrijfstijl. Gedurende het gehele verhaal blijf je benieuwd naar hoe de kluizenaar is overleden. Om uiteindelijk tot dit antwoord te komen worden er verschillende uitstapjes gemaakt. Onderwerpen zoals eenzaamheid, omgaan met kwajongens en het dorpsgevoel (ons kent ons) komen aan bod.
Na het uitlezen van het boek moest ik even nadenken of de cirkel nu rond was. Het einde had ik niet aan zien komen en zorgde voor een andere kijk op het verhaal. Dit was het eerste boek dat ik van Gerwin van der Werff las en ik ben onder de indruk.
In het boek volg je het verhaal van de 13-jarige Natan. Hij wil een mysterie ontrafelen van de dood van een kluizenaar die op een woonboot in de Hollandse veenplassen woonde. Het dorp zit daar niet op te wachten, evenmin zitten zij te wachten op de komst van Natans familie.
Aan cultuur en belangstelling voor kunst geen gebrek in dit boek. De verhalen van een dichter, een schilder, een acteur en een beeldhouwer komen samen. Ze leven niet gelijktijdig, maar hun verhalen hebben wel raakvlakken. Alle vier de personages proberen namelijk grip te krijgen om de wereld om zich heen. De observaties van de verteller zijn uitgebreid en de gedichten zijn een verfrissende toevoeging aan het verhaal. Door deze uitgebreide observaties is er veel ruimte voor de natuur en kunst, waardoor ik me afvraag of het wilgeneiland zelf niet als hoofdpersoon moet worden gezien.
De auteur heeft een prettige, vlotte schrijfstijl. Gedurende het gehele verhaal blijf je benieuwd naar hoe de kluizenaar is overleden. Om uiteindelijk tot dit antwoord te komen worden er verschillende uitstapjes gemaakt. Onderwerpen zoals eenzaamheid, omgaan met kwajongens en het dorpsgevoel (ons kent ons) komen aan bod.
Na het uitlezen van het boek moest ik even nadenken of de cirkel nu rond was. Het einde had ik niet aan zien komen en zorgde voor een andere kijk op het verhaal. Dit was het eerste boek dat ik van Gerwin van der Werff las en ik ben onder de indruk.
2
Reageer op deze recensie