Elk jaar op 9 november slaat de vonk opnieuw over

In de top van feelgoodauteurs blijft Colleen Hoover hoog scoren. Inmiddels heeft deze schrijfster 10 boeken in Nederland uitgebracht en keer op keer weet ze haar fans te verrassen met een bijzonder aangrijpend verhaal. In 9 november vertelt Hoover het verhaal van Fallon, die door een brand haar carrière op heeft moeten geven, en het verhaal van Ben die ontzettend verliefd op haar wordt. 9 november is in 2017 verschenen en dus al een van de oudere boeken van Hoover.

Wanneer Fallon op 9 november, de dag die haar leven voorgoed veranderde, met haar vader zit te discussiëren in een restaurant, doet Ben alsof hij haar vriendje is. Ben kan het niet aanzien hoe Fallon wordt vernederd en steekt hier een stokje voor. Na deze bijzondere ontmoeting besluiten Fallon en Ben elkaar elk jaar op dezelfde plek te ontmoeten op 9 november. Ben schrijft in de tussentijd aan een boek en Fallon krijgt ‘opdrachten’ mee die ze van Ben moet uitvoeren.

Het verhaal is opgedeeld in meerdere jaren en elk deel speelt zich af op een andere 9 november. De jaren volgen elkaar op. Als het ware volg je de ontwikkelingen van Ben en Fallon gedurende een aantal jaar. Dit laat zien dat ze op een bepaalde manier groeien. Of in ieder geval Fallon dan. Ben blijft het hele verhaal toch wat mysterieuzer en het laatste jaar, waarin Bens verhaal volledig aan het licht komt, laat je dan ook achteroverslaan van verbazing.

9 november is een bijzonder boek. Je leest het verhaal van Ben en Fallon, die eigenlijk direct verliefd op elkaar worden. Toch besluiten ze elkaar maar één keer in het jaar te zien, hoe lastig dat soms ook voor allebei is. Het is bijzonder om te zien hoe Hoover hoop op zo’n manier kan beschrijven dat het voelbaar is. Want dat is wat Ben en Fallon aan elkaar geven: hoop. Hoop dat ze ooit een relatie kunnen hebben. Wanneer je verder leest verdwijnt die hoop. In eerste instantie vraag je je alleen af wat Ben heeft gedaan, want er is wat aan de hand. Dat voel je vanaf het moment dat Ben ruzie heeft met een van zijn broers. Vanaf dat moment wil je dan ook echt weten wat er gebeurd is. Heeft Ben iets te maken met de brand waar Fallon slachtoffer van is geworden? 

Door de opbouw van het verhaal lees je gemakkelijk door. Hoover gebruikt geen moeilijke woorden en geen lange zinnen. Elk ‘jaar’ begint met een quote uit het boek van Ben, dat hij gedurende het verhaal aan het schrijven is. Het is leuk om zo een klein inkijkje in zijn boek te krijgen. Ben en Fallon zijn personages waar je je mee kunt identificeren en daarom kun je je niet voorstellen dat een van de twee iets kwaads in zich heeft.

Ondanks dat het verhaal en het concept origineel zijn, kunnen ze ook als kabbelend ervaren worden. Pas op het einde valt alles op zijn plek en snap je dat elk hoofdstuk en elk jaar een functie hebben gehad. En dat is iets wat Hoover vaker in haar boeken verwerkt. Een heel verhaal lezen, soms niet wetend waar het heen gaat, en dan op het einde de grand finale. Dit maakt 9 november tot een topverhaal.