Het leven in Cuba rond 1950

Al meer dan een jaar ligt Een vrouw in Havana in mijn kast te wachten om gelezen te worden. Niet omdat het boek me niet aanspreekt, maar de dikte hield mee een beetje tegen. De flaptekst weet ik allang niet meer als ik drie dagen geleden in het boek start. Vanaf pagina 1 laat ik me meevoeren met het verhaal van Patricio en Gloria.

Patricio heeft niets meer te verliezen. Hij reist als vluchteling af naar Cuba, het land waar hij een beter leven zal opbouwen. Daar aangekomen blijkt dat de Cubanen het niet zo op hebben met vluchtelingen en zijn creativiteit helpt hem te overleven. Maar de cultuur van Cuba is hem vreemd en al snel komt hij bijna in de problemen wanneer hij maffiabaas César Valdés ontmoet. Wanneer Patricio ook nog eens verliefd wordt op de vrouw van de maffiabaas weet Patricio dat hij een probleem heeft.

Maar niet alleen Patricio heeft een probleem. Gloria zit al vanaf haar 13de, de leeftijd waarop ze César ontmoet, in de problemen. Haar man heeft macht en zij moet buigen onder zijn grillen, iets wat ze niet wil. Wanneer ze Patricio ontmoet, is ook zij meteen verliefd op de man met wie zij wel kan praten over de dingen die voor haar belangrijk zijn, onder andere de wetenschap.

Een vrouw in Havana is een bijzonder verhaal. Zo speelt het zich af in het verleden, waardoor je wat meekrijgt over het Cuba van 1947. Een land waarin de maffia de macht heeft. Een land waarin zelfs de politiek de maffiabazen niet tegen durft te spreken. Een land van onderdrukking, vooral wanneer het om vrouwen gaat. Een land waarin je zeker niet de verkeerde persoon moet treffen, want een maffiosi schuwt de dood van een ander niet.

López Rubio weet de sfeer van het oude Cuba op een hele fijne en gedetailleerde manier te beschrijven. Het verhaal wisselt, middels niet al te lange hoofdstukken, steeds tussen het perspectief van Patricio en Gloria, hierdoor kom je ook te weten hoe het Cubaanse leven voor zowel een vrouw als een man in dat land was. De diepgang zit hem in het wisselend perspectief, maar ook in de langzame vertelstijl. Je staat echt naast de personages en zij vertellen jou hun verhaal.

Als je eenmaal in het verhaal bezig bent, is het dan ook lastig om te stoppen met lezen. Patricio en Gloria zijn twee personen waar je al snel van gaat houden. Patricio vanwege zijn creativiteit en hoop en Gloria, omdat je haar zo graag wil redden uit de situatie waar ze in zit. Je hebt zo met haar te doen dat er soms zelfs een traan over je wang stroomt.

Een bijzonder verhaal, dat is wat Susana López Rubio geschreven heeft. Het is zonde dat dit boek zo lang ongelezen in de kast heeft gestaan, al moet ik bekennen dat ik erg blij ben dat ik het nu heb gelezen. Het verhaal, afspelend in een onbekende wereld, leert ons wat over de geschiedenis van een land waar we weinig over horen én biedt een prachtig liefdesverhaal. Aanrader voor iedereen dit van historische liefdesromans houdt.