Verslaving versus geloof: weinig diepgang

Met Hopeloos kunnen de fans van Abbi Glines hun geluk weer op. In dit zevende deel van de ‘Sea Breeze’-serie heeft Krit, bekend uit de populaire band en als het broertje van Tricia, de hoofdrol . Maar er verschijnt ook weer een nieuwe dame in Sea Breeze, en deze Blythe weet wel heel snel het hart van Krit te veroveren. Maar is eraan toegeven wel zo makkelijk?  

Als koningin van de romantische boeken introduceert Glines met Hopeloos een nieuw verhaal waarin maatschappelijke problemen naar voren komen. In dit geval is Blythe opgegroeid bij een domineesfamilie. Andere familieleden heeft ze niet en ze vraagt zich regelmatig af waarom ze door de dominee en zijn vrouw in huis is genomen, het is namelijk duidelijk dat ze niet gewenst was in dat gezin.  

Met een groot minderwaardigheidsgevoel reist Blythe af naar Sea Breeze, waar ze begint aan haar studie. Wanneer ze haar bovenbuurman, de stoere Krit, ontmoet, voelt ze meteen dingen die ze nog nooit gevoeld heeft. Krit kennen we uit eerdere delen van Sea Breeze, maar in die boeken had hij geen grote rol. Een echt beeld van de stoere rocker heb je als lezer nog niet.  

Krit is mysterieus en dat is in Hopeloos niet in zijn voordeel. Het is Glines kracht om de personages levensecht neer te zetten. Meestal is het geen probleem om je in te leven in de gebeurtenissen en het gevoel te hebben dat je zelf het personage bent of dat je een van hun vrienden bent. Bij Krit voel je duidelijk afstand en doordat Glines geen duidelijkheid geeft over wat er in het verleden voorgevallen is, krijg je geen hoogte van hem.  

En daar gaat het mis in Hopeloos. Waar Blythe veel te lang blijft hangen in haar minderwaardigheidscomplex draait Krit om haar heen en eigenlijk duurt het te lang voordat het duidelijk wordt waarom. Dit ergert. Er is aantrekkingskracht, ze willen elkaar en zonder duidelijke reden van hem blijven ze om elkaar heen draaien. Dat om elkaar heen blijven draaien is niks nieuws, het niet tot een diepgaande reden komen wel.  

Blythe is daarentegen weer veel en veel te naïef en doet dingen die niet logisch zijn in haar situatie. Dat maakt dat je je als lezer aan haar gedrag kunt gaan ergeren. En dat maakt dat juist Glines kracht – haar personages - in Hopeloos tegen haar werken.  

De bekende erotiek is ook in dit verhaal aanwezig, maar voelt niet realistisch aan. De erotische momenten passen niet bij het beeld dat je van een van de personages krijgt, en daarom voelt het bij vlagen onwennig. Het lijkt alsof Glines geen boek in deze serie kan schrijven zonder de erotiek aan te halen. Het was realistischer geweest dit op een andere manier aan te pakken.  

Al met al voldoet ook Hopeloos niet volledig aan de verwachtingen. Glines maakt duidelijk een stapje terug in haar boeken en komt (even) niet meer tot niveau. Toch is er iets in de serie dat maakt dat je elk boek gelezen wil hebben. Hopeloos is daarmee een prima aanvulling in de serie, dat heerlijk wegleest op een vrije dag.