Wederom gemiste kans voor Abbi Glines

Fans weten het, ze kunnen elk jaar meerdere boeken van Abbi Glines verwachten. De auteur schrijft als een sneltrein en jaarlijks verschijnen er zo’n vier boeken van haar hand bij Uitgeverij Karakter. Inmiddels is de ‘Sea Breeze’-serie al bij deel 8 aangekomen. Hou me vast vertelt het verhaal van de stoere, getatoeëerde Dewayne en Sienna.

Sienna verhuist na het overlijden van haar vader terug naar Sea Breeze. In de vijf jaar dat ze weg is geweest, is er veel gebeurd. Sienna is bevallen van een zoon en heeft geleerd te leven zonder familie. Ze voedt haar zoon Micah dan ook alleen op. Dewayne, die vroeger al een oogje op Sienna had, ontdekt al snel dat ze terug is maar hun ontmoeting verloopt niet direct vriendschappelijk. Pas wanneer Dewayne een van Sienna’s geheimen ontdekt, weten de twee elkaar te accepteren.

En daar is het ook mee gezegd. Sienna en Dewayne accepteren elkaar, terwijl ze op de achtergrond gek op elkaar zijn. Dit verklapt niks van het verhaal, want elk boek van Glines bevat hetzelfde concept: twee hoofdpersonen willen in eerste instantie niks met elkaar de maken hebben en later vallen ze toch voor elkaar. De vraag is, wanneer doorbreekt Glines dit concept eens? Het wordt na 30 boeken wel erg van hetzelfde.

Maar zit de ergernis wel in het concept dat Glines boek na boek hanteert? Nee, het is vooral wat anders dat stoort aan Hou me vast. Wanneer je meerdere boeken van Glines hebt gelezen, weet je dat ze best wat diepgang aan een verhaal kan toevoegen. Ze kan een onderwerp ten tonele brengen en het op een mooie manier uitwerken, maar in de laatst uitgebrachte boeken lijkt ze hier steeds minder in te slagen.

Zo is het volslagen vreemd te noemen dat Dewayne op een gegeven moment naar Sea Breeze High gaat. De boodschap die hij overbrengt of het lef dat hij toont om te doen wat hij doet, laat je als lezer even zeer verbaasd staan. Wat? Waarom? Er is niets in het verhaal dat uitlegt waarom dit een logisch verloop van de plot is.

Maar het is niet alleen dat. Op een gegeven moment maakt Dewaynes moeder een opmerking die door Sienna zo negatief wordt opgepakt (en die ze steeds weer herhaalt) dat het overdreven overkomt. Natuurlijk is onzekerheid, zeker met haar verleden, goed voor te stellen, maar deze opmerking (die toch echt niet zo kwetsend is) geeft een verkeerd beeld van Sienna.

Over het verleden van Sienna komen we helaas heel weinig te weten. Dat is echt een gemiste kans van Glines. Ja, ze is opgegroeid in een strenggelovig gezin en woonde tegenover de familie van Dewayne, met wiens broertje zij een relatie had. Behalve kleine details blijft het heftige verleden een groot vraagteken. Dit is zonde, want juist dit zou veel meer sympathie voor Sienna teweegbrengen.

Nu is ze een personage met wie moeilijk te identificeren is. Haar keuzes, meestal omwille haar zoon, zijn de ene keer wel te begrijpen, de andere keer juist niet. Sienna lijkt te makkelijk over zaken uit het verleden heen te stappen (iets wat andere vrouwelijke personages uit eerdere boeken van Glines ook deden) en dat maakt dat Hou me vast een van haar minder goede boeken is.

Het blijft een vraag: gaat het schrijven van veel boeken in een jaar niet ten koste van de kwaliteit van deze serie(s)? Glines heeft bewezen dat ze prachtige verhalen kan schrijven, die raken en diepgang hebben. Het is ontzettend zonde dat ze deze kwaliteit de laatste paar boeken niet vast heeft weten te houden. Hopelijk stelt Voor altijd, het negende en laatste deel van Sea Breeze, niet teleur.