Lezersrecensie
Verrassend verhaal over het hebben van schuldgevoel
Als ik Gillian King hoor, denk ik: dat boek wil ik lezen. Na Alles of niets was ik zo gepakt, dat ik deze schrijfster wilde onthouden. Ik mis je was dan ook een boek waar ik enorm naar uitkeek. Een boek dat me even mee zou nemen uit mijn drukke wereldje. Ik verwachtte een feelgood verhaal zonder al te veel diepgang en niet al te zware kost. De vraag is: klopten mijn verwachtingen?
Charlie loopt al jaren rond met een schuldgevoel rondom de dood van haar beste vriendin Bo. Had haar leven anders geweest als zij andere keuzes had gemaakt? Was ze dan nog het vriendinnetje van Carsten? Het leven liep anders en Charlie maakte andere keuzes, waardoor ze een heftig leven tegemoet ging. Wanneer Charlies stiefvader overlijdt, wordt haar een huis in haar oude woonplaats aangeboden, een aanbod waar ze geen nee tegen kan zeggen. Maar terugkeren naar de plek waar zoveel herinneringen zijn, is niet de makkelijkste keuze voor Charlie.
Ik mis je vertelt het verhaal van een meisje dat loopt met schuldgevoel. Charlie voelt zich verantwoordelijk voor de dood van haar beste vriendin en dit gevoel van schuld blijft bij haar. Had ze het kunnen voorkomen? Kunnen anderen, zoals Bo’s broer Carsten, haar vergeven als ze zichzelf al niet kan vergeven? Dit zijn vragen die spelen in het huidige leven van Charlie.
Langzaam maken we kennis met het verleden van Charlie. Welke keuzes maakte ze na de dood van Bo? En welke gevolgen hadden die keuzes? Soms zat ik met een brok in mijn keel te lezen. Soms ook vol woede, want Charlie, wat was je naïef om de mooie woorden die je voor werden gehouden te geloven. Al met al is Charlie als een echt personage neergezet.
Een ander personage dat echt tot leven kwam, is beste vriendin Claire. Claire is eigenlijk Charlies stiefzus, maar langzaam worden ze beste vriendinnen. Claire is lief, zorgzaam en vooral ook grappig. Sommige momenten moest ik echt om haar lachen. Dat maakte het verhaal bij vlagen luchtig en dat was heel fijn.
Ondanks dat Carsten geen bijzondere rol in het verhaal heeft, weet King voldoende diepgang in het verhaal te brengen. Charlie maakt een grote ontwikkeling in van puber tot volwassen vrouw. Carsten helpt Charlie onbewust te ontwikkelen en is een fijn personages dat op de achtergrond meedoet.
Ik mis je was een heel ander boek dan ik verwachtte, maar dat pakte positief uit. Doordat Charlie een rugzakje had bleef ik geboeid tijdens het lezen. Het verhaal voelde nergens echt zwaar – behalve een van de laatste zinnen, toen hield ik het niet droog. Een goed verhaal dat snel doorleest, en daarom verdient het zonder twijfel vier sterren.
Charlie loopt al jaren rond met een schuldgevoel rondom de dood van haar beste vriendin Bo. Had haar leven anders geweest als zij andere keuzes had gemaakt? Was ze dan nog het vriendinnetje van Carsten? Het leven liep anders en Charlie maakte andere keuzes, waardoor ze een heftig leven tegemoet ging. Wanneer Charlies stiefvader overlijdt, wordt haar een huis in haar oude woonplaats aangeboden, een aanbod waar ze geen nee tegen kan zeggen. Maar terugkeren naar de plek waar zoveel herinneringen zijn, is niet de makkelijkste keuze voor Charlie.
Ik mis je vertelt het verhaal van een meisje dat loopt met schuldgevoel. Charlie voelt zich verantwoordelijk voor de dood van haar beste vriendin en dit gevoel van schuld blijft bij haar. Had ze het kunnen voorkomen? Kunnen anderen, zoals Bo’s broer Carsten, haar vergeven als ze zichzelf al niet kan vergeven? Dit zijn vragen die spelen in het huidige leven van Charlie.
Langzaam maken we kennis met het verleden van Charlie. Welke keuzes maakte ze na de dood van Bo? En welke gevolgen hadden die keuzes? Soms zat ik met een brok in mijn keel te lezen. Soms ook vol woede, want Charlie, wat was je naïef om de mooie woorden die je voor werden gehouden te geloven. Al met al is Charlie als een echt personage neergezet.
Een ander personage dat echt tot leven kwam, is beste vriendin Claire. Claire is eigenlijk Charlies stiefzus, maar langzaam worden ze beste vriendinnen. Claire is lief, zorgzaam en vooral ook grappig. Sommige momenten moest ik echt om haar lachen. Dat maakte het verhaal bij vlagen luchtig en dat was heel fijn.
Ondanks dat Carsten geen bijzondere rol in het verhaal heeft, weet King voldoende diepgang in het verhaal te brengen. Charlie maakt een grote ontwikkeling in van puber tot volwassen vrouw. Carsten helpt Charlie onbewust te ontwikkelen en is een fijn personages dat op de achtergrond meedoet.
Ik mis je was een heel ander boek dan ik verwachtte, maar dat pakte positief uit. Doordat Charlie een rugzakje had bleef ik geboeid tijdens het lezen. Het verhaal voelde nergens echt zwaar – behalve een van de laatste zinnen, toen hield ik het niet droog. Een goed verhaal dat snel doorleest, en daarom verdient het zonder twijfel vier sterren.
1
Reageer op deze recensie