Het leed dat mishandeling heet

Nog nooit had iemand van Sarah Armstrong gehoord. Toch, toen de cover en de flaptekst op Hebban verscheen was er al snel een grote groep die het debuut van deze schrijfster wilde lezen. Laat me niet alleen belooft een droevig, maar ook hoopvol boek te zijn. Wat zou jij doen als je buurmeisje mishandeld wordt?

Anna heeft een redelijk saai leven. Ze is voorzichtig in veel dingen die ze doet en probeert een leven op te bouwen met Dave. Wanneer er nieuwe buren komen, denkt Anna al snel dat de kleine Charlie mishandeld wordt door haar moeder en haar vriend. Zij wordt steeds zekerder van haar zaak en besluit om samen met Charlie te vluchten, aangezien de hulpdiensten geen actie ondernemen. Anna ontdekt dat het ontvoeren van een klein meisje misschien niet de beste oplossing voor haarzelf was. Maar wat had ze anders moeten doen? Wachten tot Charlie dood was?

Een heftig onderwerp dat Armstrong in haar debuut aansnijdt. Een onderwerp waar veel in kan zitten en dat vooral ook heel erg spannend kan zijn. Helaas blijft de spanning in het midden van het verhaal weg. Anna heeft een plek waar ze ‘veilig’ is en vanaf daar kabbelt het verhaal een beetje door. Tijdens die momenten geniet je als lezer van een prachtige omgeving, en word je overspoeld door de gedachten en angsten van Anna. Die niet altijd even relevant lijken.

Dit zorgt ervoor dat het boek in het midden echt helemaal inkakt. Het leest traag en je hebt eigenlijk weinig zin om verder te lezen. Natuurlijk wil je weten of ze ontdekt worden en wat de gevolgen zijn, maar het duurt te lang voordat het echte verhaal weer vaart krijgt. Dat is een gemiste kans. Personages Patrick en Sabine proberen het geheel wel wat op te rekken, maar toch… Het is net niet voldoende.

Wat wel goed uitgewerkt is, is de ontvoering an sich. Anna denkt niet na wanneer ze vertrekt. Ze wil een kind redden uit een vreselijke situatie voordat het te laat is. Pas later beseft ze wat de gevolgen van haar actie kunnen zijn. Is het het waard? En handelt Anna misschien ook niet een beetje uit eigenbelang? Omdat het middenstuk vrij langdradig is, dwalen je gedachten soms af tijdens het lezen en ga je je afvragen wat nu echt de belangen van wie zijn. Je twijfels zelfs soms even of Charlie het wel echt zo slecht had.

Toch blijft Anna zich voor de kleine meid inzetten. Ze heeft te kampen met demonen uit het verleden en ontdekt dingen over zichzelf die ze niet verwacht had. Dat geeft het personage Anna wat meer diepgang, maar toch kom je als lezer niet enorm veel over haar te weten. Dat is jammer, want ondanks alle vragen die Anna zichzelf stelt, leer je de echte Anna niet kennen.

Laat me niet alleen is een verhaal over een heftig onderwerp dat je aan het denken zet. Wat zou jij doen? Iets meer diepgang in personage Anna is wenselijk en de dip in het midden van het verhaal vraagt wat doorzettingsvermogen om verder te lezen. Een verhaal dat niet raakt tot op het bot, maar toch aardig is om gelezen te hebben. Wat ik zou doen? Die vraag spookt vast nog wel een tijdje door mijn hoofd.