Lezersrecensie
Even tot rust komen in de Achterhoek
Opnieuw beginnen in the middle of nowhere, dat is wat de cover van het nieuwe boek van Lis Lucassen ons vertelt. Misverstand in de middle of nowhere is niet alleen een boek dat vers van de pers is, het is ook een eerste deel in een nieuwe serie. In deel 1 maken we kennis met Dorothee, die (tijdelijk) verhuist naar het platteland.
Als Dorothees opa overlijdt, erft ze zijn oude boerderij in de Achterhoek. Echter is er wel een aantal voorwaarden waar zij aan moet voldoen voordat zij het huis het hare kan noemen. En dan is er nog dat zij in Amsterdam woont. Toch besluit Dorothee af te reizen naar het platteland. Al meteen op de eerste avond doet ze een bijzondere ontdekking.
Dorothee komt in eerste instantie over als een stadsmeisje. Alles in Amsterdam gaat snel, haar relatie, haar baan, zelfs de band met haar moeder voelt aan als een stroomversnelling. Het is dan ook letterlijk een verademing voor de lezer om samen met Dorothee naar het platteland af te reizen. Voor mij was dat echt heel fijn.
Aangekomen in de Achterhoek kwam namelijk niet alleen Dorothee tot rust, maar ook ik. De lezer maakt kennis met Wes en dit personage bezit een grote brok liefde – niet alleen voor Dorothee, maar iedereen in zijn omgeving. Wes laat zien dat in het leven nog goede mensen bestaan.
En dat is verfrissend, want Wes heeft zo ook zijn uitdagingen in het leven gekend. In het dorp heeft hij aardig wat meegemaakt en hij laat zien dat er altijd hoop is. Dat opgeven geen optie is en dat het na een moeilijke periode alleen maar beter kan gaan. Dat maakt Wes bijna als een voorbeeld.
Dorothee leert Wes en de andere mensen in het dorp steeds beter kennen. Ze krijgt te maken met gevoelens van spijt, verslagenheid, woede en verliefdheid. Langzaam ontkomt Dorothee aan het leven in Amsterdam en weet ze in de rustige omgeving van de Achterhoek uit haar schulp te kruipen. Dat zorgt ervoor dat Dorothee op het einde van het verhaal een mooie ontwikkeling door heeft gemaakt.
Ik ben blij dat Misverstand in de middle of nowhere het eerste deel in deze serie is. Ik heb begrepen dat het tweede deel het verhaal van Amelia vertelt, een personage naar wie ik in dit deel erg nieuwsgierig ben geworden. Hopende op weer een goed, rustig verhaal met wellicht iets meer erotiek, wacht ik af.
Als Dorothees opa overlijdt, erft ze zijn oude boerderij in de Achterhoek. Echter is er wel een aantal voorwaarden waar zij aan moet voldoen voordat zij het huis het hare kan noemen. En dan is er nog dat zij in Amsterdam woont. Toch besluit Dorothee af te reizen naar het platteland. Al meteen op de eerste avond doet ze een bijzondere ontdekking.
Dorothee komt in eerste instantie over als een stadsmeisje. Alles in Amsterdam gaat snel, haar relatie, haar baan, zelfs de band met haar moeder voelt aan als een stroomversnelling. Het is dan ook letterlijk een verademing voor de lezer om samen met Dorothee naar het platteland af te reizen. Voor mij was dat echt heel fijn.
Aangekomen in de Achterhoek kwam namelijk niet alleen Dorothee tot rust, maar ook ik. De lezer maakt kennis met Wes en dit personage bezit een grote brok liefde – niet alleen voor Dorothee, maar iedereen in zijn omgeving. Wes laat zien dat in het leven nog goede mensen bestaan.
En dat is verfrissend, want Wes heeft zo ook zijn uitdagingen in het leven gekend. In het dorp heeft hij aardig wat meegemaakt en hij laat zien dat er altijd hoop is. Dat opgeven geen optie is en dat het na een moeilijke periode alleen maar beter kan gaan. Dat maakt Wes bijna als een voorbeeld.
Dorothee leert Wes en de andere mensen in het dorp steeds beter kennen. Ze krijgt te maken met gevoelens van spijt, verslagenheid, woede en verliefdheid. Langzaam ontkomt Dorothee aan het leven in Amsterdam en weet ze in de rustige omgeving van de Achterhoek uit haar schulp te kruipen. Dat zorgt ervoor dat Dorothee op het einde van het verhaal een mooie ontwikkeling door heeft gemaakt.
Ik ben blij dat Misverstand in de middle of nowhere het eerste deel in deze serie is. Ik heb begrepen dat het tweede deel het verhaal van Amelia vertelt, een personage naar wie ik in dit deel erg nieuwsgierig ben geworden. Hopende op weer een goed, rustig verhaal met wellicht iets meer erotiek, wacht ik af.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Diana van Eynde
Gesponsord
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
