(Kerst)verhaal over zussenliefde en vriendschap

Sarah Morgan is geen onbekende in de wereld van feelgood. Haar boeken werden meerdere keren bekroond met een prijs en in de Verenigde Staten is ze uitgeroepen tot beste romance auteur. In Winter is Schotland komen drie zussen na lange tijd weer samen. Is hun familieband sterk genoeg om de vakantie te overleven?

Hannah heeft een droomleven, althans zo lijkt het. Altijd eerste klas vliegen en je nooit druk hoeven maken om geld. Maar is dat wel zo? In Winter in Schotland blijkt dat Hannah zo met haar eigen problemen worstelt en zich in het gezin waarin ze opgegroeid is zo onbegrepen voelt dat ze met niemand praat om een oplossing te vinden.

In eerste instantie komt ze afstandelijk over en krijg je als lezer dan ook geen binding met haar. Je vraagt je af waarom ze overal zo ‘koud’ op reageert en wacht op het moment dat ze breekt. Dit duurt wel lang, maar als het moment daar is, is het extra mooi. Het laat zien dat een familieband belangrijker is dan wat dan ook.

‘Liefde maakte je kwetsbaar, en ze had zich voorgenomen om nooit meer kwetsbaar te zijn.’

Posy is een stoere chick, een powervrouw. Als onderdeel van het reddingsteam weet ze menig bergbeklimmer in de sneeuw te redden. Posy zou het café van haar ouders overnemen, ze gaat immers nooit weg uit het dorp? Dat is wat iedereen denkt, maar is dat zo? Posy durft met niemand over haar gevoelens te praten. Zij is de zorgzame van de drie en zet haar eigen verlangens aan de kant. Dat maakt haar personage tot een mens van vlees en bloed. Het is makkelijk om je in haar te herkennen. Hebben we allemaal niet een beetje Posy in ons?

‘Nu pas zag ze de kerstboom staan. Eric. En ze glimlachte flauwtjes, want alleen Posy zou een kerstboom een naam geven.’

Beth is het meest aanwezige type van de drie zussen. Beth heeft twee prachtige dochters waar ze fulltime voor zorgt. Maar is dat nog wel genoeg? Het wordt tijd dat haar man ook eens wat inlevert zodat zij kan gaan werken. Aan Beth erger je je in eerste instantie voortdurend tijdens het lezen. Wanneer opent ze nu eens haar ogen en komt ze op voor hetgeen ze op voor moet komen? Regelmatig wil je haar wakker schudden en zeggen dat ze echt de verkeerde keuze dreigt te maken.

‘Wie zei ook alweer dat je niet altijd alles kon krijgen wat je wilde? Diegene had gelijk. Hoe zeg je tegen een kleuter van wie je houdt dat ze niet voldoende is, dat haar moeder meer wil?’

Alle drie worstelen ze met hun rol binnen het gezin en dat zorgt ervoor dat het verhaal je grijpt; vooral als het verleden van de meiden steeds duidelijker wordt. Suzanne en Steward zijn geweldig. Wat zij voor hun vrienden hebben gedaan getuigt van echte vriendschap. En alleen daarom sluit je ze allebei al meteen in je hart.

Morgan neemt je mee op reis naar Schotland. Het verhaal, verteld in wisselend perspectief, leert je de zussen en Suzanne goed kennen. Zelfs zonder dat de hoofdstukken de namen noemen, kun je hen van elkaar onderscheiden; de chique Hannah, de stoere Posy en de bezorgde Beth. Ze hebben hun ‘eigen stem’.

Winter in Schotland is geen zwaar verhaal, ook al kan het op bepaalde vlakken ontroerend zijn. Er staan weinig lange en moeilijke zinnen in en als je eenmaal aan het lezen bent, ben je voor je het weet een paar hoofdstukken verder. Een heerlijk (kerst)verhaal waarin duidelijk wordt hoe belangrijk vriendschap en familie is.