Voor mijn meisje

In het een na laatste boek van de ‘Rosemary Beach’- serie van Abbi Glines volgen we, net zoals in Als ik weg ben, Reese en Mase. Reese is inmiddels verhuisd naar de range in Texas en de twee hopen samen gelukkig te worden.

Reese vindt een baan als secretaresse, wat erg bijzonder is met haar verleden. Ze haalt veel voldoening uit haar werk en lijkt gelukkig. Maar toch, Aida, de nicht van Mase die duidelijk meer van hem wil, en Captain, een jongen die heimelijk verliefd op Reese is, maken haar aan het twijfelen. Houdt Mase wel echt zoveel van haar als hij zegt? En waarom is Captain toch zo lief voor haar?

Glines introduceert in dit verhaal twee nieuwe gezichten, Aida, die de perfecte dramaqueen is, en Captain, die we al een paar keer snel zijn tegengekomen, maar die nooit echt een rol heeft gespeeld. Waar alle mannen over het algemeen altijd zo hoffelijk en lief zijn in de 'Rosemary Beach'-serie, heeft Captain een heerlijk ruw randje. Hij is gevaarlijk en dat voel je vanaf de eerste introductie.

Maar niet alleen maken we kennis met Aida en Captain, ook voor Kiro, de vader van Harlow, Mase en Nan, heeft in dit verhaal een belangrijke rol. In de eerdere boeken was hij altijd wel aanwezig, maar werd hij neergezet als een soort gekke, oude, afgeschreven muzikant die de weg kwijt was. In Als je terug bent krijgt Kiro meer gestalte. Als hij dreigt te verliezen wat hem het meest dierbaar is op de wereld, wordt hij een echt mens. Kiro en Captain zijn de helden van dit verhaal.

Mase en Reese zijn nog steeds hoteldebotel en Mase doet er alles aan om zijn Reese te beschermen. De kleffe en erotische scènes heb je eigenlijk na Als ik weg ben wel gezien. Wat een klef stel. Bijna zou dit betekenen dat dit een minder goed deel in de serie is. Toch weet Glines dat met een verrassende plotwending op het eind van het verhaal totaal om te turnen. Captain is inderdaad gevaarlijk. En dat is verfrissend. Dat maakt hem aantrekkelijk. Hetgeen wat hij ‘voor mijn meisje’ doet raakt diep. Zonder al te veel te verklappen verleent hij Reese een dienst. En iemand krijgt zijn verdiende loon.

Ondanks dat Captain en Kiro dit twaalfde deel van de serie helemaal maken, is het verhaal verder enorm voorspelbaar en klef. De erotische scènes in Als ik weg ben waren functioneel, maar in Als je terug bent zijn deze vaak te plat en niet van toegevoegde waarde. Dat is jammer, want Mase en Reese kunnen niet van elkaar afblijven. Het feit dat Mase maar blijft zeggen dat het sproetje boven Reese’ bil zo enorm sexy is, begint ook erg te storen.

Het is dus maar goed dat er niet nog een deel over Mase en Reese verschijnt. Het enige verhaal dat nog niet verteld is, is het verhaal van Nan. Zou Captain daar een rol in spelen? In het laatste deel, In vuur en vlam, komen we het te weten.