Lezersrecensie
Indringend verhaal over schuldgevoel
We maken allemaal weleens verkeerde beslissingen. Beslissingen die kunnen leiden tot schuldgevoel. Lena, de hoofdpersoon in Als morgen niet bestaat van Jennifer Armentrout, weet hier alles van. Als zij na een feestje in de auto stapt met haar vrienden en de autorit op een vreselijke manier eindigt, verandert Lena's leven in een hel. Een hel waarin schuldgevoel voorop staat.
Als lezer word je meteen het verhaal ingezogen. Lena in het ziekenhuis, en dan de terugblik. Een mooi leven, lijkt het op het eerste gezicht. Buurjongen als beste vriend, veel lieve vriendinnen en goede vrienden en een carrière als volleybalster. Ondanks dat de band met vader wat kil is, lijkt Lena een prima leven te leiden. Tot de fatale dag maakt ze zich vooral zorgen om haar gevoelens voor een van haar beste vrienden.
Dat verandert op slag als zij een autoongeluk als enige overleeft. Regelmatig vraag ik mezelf af hoe ik zou reageren. Als lezer is het zo gemakkelijk 'te oordelen'. Het is zo gemakkelijk om Lena door elkaar te willen schudden omdat ze zich niet schuldig hoefy te voelen en het is zo gemakkelijk om de schuld bij de andere jongeren te leggen. En het is knap dat Armentrout deze gevoelens en gedachten op weet te wekken.
Als morgen niet bestaat is een psychologisch pareltje. Je kruipt in de huid van Lena, die vindt dat ze dingen had kunnen voorkomen als zij andere keuzes had gemaakt. Zij veroordeelt zichzelf harder dan iemand anders ooit kan doen. En niemand kan haar in laten zien dat ze te hard voor zichzelf is.
Dit boek vertelt het verhaal over schuld, geeft inzicht in wat een fataal ongeluk kan doen met iemand die erbij was, maar ook met de nabestaanden. Het laat zien hoe wreed mensen kunnen zijn, maar ook hoe liefdevol en begripvol vrienden en familie kunnen zijn. Het is een verdrietig verhaal, maar ook een verhaal vol hoop; want het leven gaat verder. Hoe moeilijk het soms ook is om de stap over de drempel te zetten.
Als lezer word je meteen het verhaal ingezogen. Lena in het ziekenhuis, en dan de terugblik. Een mooi leven, lijkt het op het eerste gezicht. Buurjongen als beste vriend, veel lieve vriendinnen en goede vrienden en een carrière als volleybalster. Ondanks dat de band met vader wat kil is, lijkt Lena een prima leven te leiden. Tot de fatale dag maakt ze zich vooral zorgen om haar gevoelens voor een van haar beste vrienden.
Dat verandert op slag als zij een autoongeluk als enige overleeft. Regelmatig vraag ik mezelf af hoe ik zou reageren. Als lezer is het zo gemakkelijk 'te oordelen'. Het is zo gemakkelijk om Lena door elkaar te willen schudden omdat ze zich niet schuldig hoefy te voelen en het is zo gemakkelijk om de schuld bij de andere jongeren te leggen. En het is knap dat Armentrout deze gevoelens en gedachten op weet te wekken.
Als morgen niet bestaat is een psychologisch pareltje. Je kruipt in de huid van Lena, die vindt dat ze dingen had kunnen voorkomen als zij andere keuzes had gemaakt. Zij veroordeelt zichzelf harder dan iemand anders ooit kan doen. En niemand kan haar in laten zien dat ze te hard voor zichzelf is.
Dit boek vertelt het verhaal over schuld, geeft inzicht in wat een fataal ongeluk kan doen met iemand die erbij was, maar ook met de nabestaanden. Het laat zien hoe wreed mensen kunnen zijn, maar ook hoe liefdevol en begripvol vrienden en familie kunnen zijn. Het is een verdrietig verhaal, maar ook een verhaal vol hoop; want het leven gaat verder. Hoe moeilijk het soms ook is om de stap over de drempel te zetten.
1
Reageer op deze recensie