Feelgoodverhaal waarin de puzzelstukjes langzaam in elkaar vallen

Ze werd geboren in Australië, en woont nu in Het Verenigd Koninkrijk, maar dat zijn niet de enige plekken waar Kate Morton (1976) haar inspiratie vandaan haalt. Tijdens de reizen die ze maakt om haar boek te promoten, komt ze interessante mensen tegen. Dagelijkse dingen probeert ze te verwerken in haar boeken, zo ook in De vertrouweling, de tweede roman van deze auteur.

Laurel is een dromer. Een meisje dat zich vaak niet begrepen voelt. Als ze op een dag in een boomhut aan het dagdromen is over haar toekomst, komt er een vreemde man het erf op. De gebeurtenissen van die dag laten Laurel niet los. Om verder te kunnen met haar leven, sluit ze de herinneringen buiten. Tot ze vijftig jaar later overvallen wordt door vragen over haar moeder en haar verleden. Langzaam ontrafelt Laurel het verhaal van haar moeder Dorothy, Jimmy en Vivian.

En dat verhaal ontrafelt zich echt langzaam. Morton hanteert een zeer beschrijvende schrijfstijl, waardoor het verhaal wat langzaam op gang komt. De plaatsen en omgeving worden uitgebreid beschreven. Het zorgt ervoor dat je een sfeervol verhaal krijgt, waar je je helemaal in kunt verdiepen, maar haalt bij vlagen de vaart uit het verhaal.

Ondanks dat het verhaal op bepaalde moment erg traag leest, doet dat niet af aan de plot. Morton wilde, zoals ze vertelde in een eerder interview met Hebban, een whodunnit schrijven. Ze doelde niet direct op De vertrouweling, maar ook dit boek kan onder dit genre geschaard worden. De gebeurtenis in het begin vertelt wel meteen wie wat gedaan heeft, maar de reden waarom blijft lange tijd onduidelijk en dat maakt dat je deze (misdaad)roman lastig kunt wegleggen. 

In datzelfde interview geeft Morton aan dat ze graag met puzzelstukjes werkt. Deze puzzelstukjes moeten uiteindelijk in elkaar vallen aan het einde van het verhaal. Ook dat komt duidelijk naar voren in De vertrouweling. Langzaam krijg je een puzzelstukje aangereikt en aan het einde valt de puzzel, soms ietwat te snel, in elkaar. Vooral voor de oplettende lezer heeft dit een grote toegevoegde waarde. Het zet je aan het denken en geeft net iets meer diepgang dan de gemiddelde feelgoodroman.

De setting, de Tweede Wereldoorlog en het heden, sluiten mooi op elkaar aan. Morton weet de twee verhalen goed op elkaar aan te laten sluiten. Moeiteloos schakel je over van de ene naar de andere tijd. Beide verhalen zijn even boeiend en dat is een sterk punt van De vertrouweling. Het pakt je vanaf het eerste hoofdstuk en laat je bij de laatste bladzijde pas los. Een pageturner heeft Morton met dit boek zeker geschreven.

Met De vertrouweling heeft Morton een goed tweede roman neergezet. Het is intrigerend, spannend vanaf de eerste pagina’s en meeslepend. Je kunt maar een ding doen en dat is verder lezen. Aan het einde blijf je verbluft achter, want het verhaal eindigt sowieso anders dan je had verwacht. De vertrouweling is duidelijk een verhaal met een mysterie; uitermate geschikt voor de lezer die graag spannende feelgood leest.