Weinig diepgang, ontluikende liefde op de Waddeneilanden

Wie Jackie van Laren op Facebook volgt, is het niet ontgaan dat zij al een hele tijd een feuilleton plaatst. Elke dag een deel van het verhaal. Veel lezers vinden het geweldig en de reacties stromen binnen. Voor degene die toch liever het boek vastheeft of die gewoon echt fan is, heeft Uitgeverij Boekerij het feuilleton – in meerdere delen – uitgebracht. Duingras is het eerste deel in de ‘Eilandliefde’-serie. 

Nadat Bastiaan de relatie na twee jaar verbreekt, weet Wende niet goed wat ze met haar leven aan moet. Ze stopt met haar opleiding, want dat is het toch net niet en vertrekt spontaan alleen op vakantie naar een van de Waddeneilanden van Nederland, met het doel na te denken over haar toekomst. Als ze Axel, de eigenaar van strandtent De Grote Vis, en Vincent, Axels beste vriend, ontmoet, komt er van nadenken niet veel meer terecht. Wendes leven neemt een wending die ze zelf niet voorzien had.

In Duingras laat Van Laren ons kennismaken met drie nieuwe personages. Vincent, een enorme flirt, die elk meisje rond zijn vingers windt en leeft voor de fun. Axel, die na een lange relatie gedumpt is en daar na anderhalf jaar nog steeds mee zit. En Wende, die eigenlijk, ondanks dat ze een relatie van twee jaar achter de rug heeft, niet weet wat echt verliefd zijn is. 

Van Laren weet de personages weer een oprechte persoonlijkheid te geven. Zoals in eerdere boeken van deze schrijfster komt dat vooral door de manier van praten. “Ik ben gewoon niet zo’n blije eikel. Vin is de blije eikel van ons”, is een uitspraak die perfect bij Axel past. “Laat mij nou maar lekker rommelen…” Die quote past zonder twijfel bij Vincent.

Duingras is een ander soort boek dan de eerdere romans van Van Laren. Dat is ook wel logisch. Het begon op Facebook, toen fans vroegen om een nieuw verhaal. Van Laren plaatste elke dag een stukje van Duingras – en later ook de vervolgdelen op het social mediakanaal. De uitgeverij zag wel wat in het feuilleton en besloot de serie uit te geven – tot vreugde van de fans die minder actief zijn op Facebook. Wellicht is dat de reden dat het verhaal weinig diepgang heeft. Wende, Vincent en Axel zijn heerlijke personages om over te lezen, maar er is geen groot diepgaand probleem waar ze mee kampen – dat komt in ieder geval in Duingras niet naar voren. Liefdesverdriet en vertrouwen zijn standaard thema’s in liefdesromans. Het gebrek aan diepgang maakt Duingras niet het beste boek van Van Laren. In de ‘Q’-serie wilde je per se weten wat er met Q aan de hand was en in de ‘Vallen’-serie hoopte je dat Rory eindelijk zijn demonen zou overwinnen.

Ondanks dat is Duingras wel thuiskomen. Je dompelt je direct onder in de zeer prettige schrijfstijl van Van Laren. Ze neemt je mee naar een Waddeneiland van Nederland – geen idee welke -  en laat je even de kou en regen vergeten. Het enige wat je wil is Wende volgen en ook bij De Vis gaan werken, want daar lijkt het hemel op aarde, ondanks de chaotische sfeer die er eigenlijk heerst. 

Duingras is een heerlijk eerste deel van de ‘Eilanden’-serie. Van Laren laat de lezer kennismaken met drie interessante personages. In dit deel mist wat diepgang, maar met nog drie delen in het verschiet zou het zomaar kunnen dat we nog verrast worden. Een verhaal dat niet alleen online zeer prettig leest, maar ook in boekvorm ideaal is voor een paar fijne uurtjes in de zon.