Feelgood leven in Dokkum

Martin Scherstra is een van de weinige mannelijke feelgood- auteurs in Nederland. Eerder verschenen zijn verhalen onder het pseudoniem Mattie Scherstra-Lindeboom. Met Terug naar Terschelling bewees Scherstra dat hij ook onder zijn eigen naam een liefdesroman kan publiceren. Houvast is de tweede roman van deze Friese schrijver.

Al bij het eerste hoofdstuk gaat het mis. Kim vindt een foto waarop haar man een kus op zijn wang krijgt van een vrouw. Het eerste wat ze denkt is dat hij vreemdgaat. Het lijkt geen moment bij haar op te komen te ontdekken wat het verhaal achter de foto is. Nee, ze doet gewoon direct afstandelijk. En als ze het dan eindelijk zegt, staat Toms besluit vast; Kim en hij hebben een break nodig. Kim vertrekt naar Dokkum, waar haar ouders en broers en zussen wonen.

In Dokkum leeft Jitze, pa, het leven als dierenarts, werkt Alle bij de brandweer en helpt hij zijn zus Gea bij Taart uit een Doos, haar winkel. Alle drie zijn ze vrijgezel. Iets dat Kim ook lijkt te zijn. Gedurende het verhaal staat het leven van de vier familieleden centraal. Iedereen ontmoet een persoon, maar is dit ook de juiste match?

Tom verdwijnt lange tijd van het toneel. Dat is vreemd. Geeft hij dan niks om Kim? Mist hij haar niet? En Kim, die lijkt zich er na een paar huilbuien ook gemakkelijk overheen te zetten. Waar is Tom? Als Tom eindelijk terugkeert komt de reden waarom ongeloofwaardig over.

Ook de andere liefdesrelaties zijn uitermate ongeloofwaardig te noemen. De geliefden komen gemakkelijk bij elkaar en de relaties ontwikkelen zich veel sneller dan dat in het gewone leven geloofwaardig is. Te snel worden de woorden ‘ik hou van je’ in de mond genomen. Dit is jammer, want het leven in Dokkum wordt wel geloofwaardig beschreven. De belevenissen van Kim en Jitzke in de dierenkliniek zijn goed uitgewerkt en lezen prettig. Het volgen van twee dierenartsen is leuk en vernieuwend. De dieren, hun streken en de grappen en grollen van hun baasjes zorgen ervoor dat het verhaal blijft boeien.

Maar ook Suus, de dochter van Gea, maakt het verhaal leuk. De belevenissen van dit lieve en slimme meisje brengen steeds weer een lach op je gezicht. Haar liefde voor K3, de gevatte antwoorden en de eigenwijze handelingen maken dat je Suus direct in je hart sluit.

Het is duidelijk dat Scherstra een Friese achtergrond heeft. Dit kan verwarrend zijn voor een lezer uit een andere plaats in Nederland. Wie is heit? En pake? En wat is een famke? Voor iemand die wat meer in het leven in Friesland zit, zal dit geen probleem zijn en waarschijnlijk juist bijdragen aan het leesplezier.

Opvallend aan dit verhaal is de manier waarop alles zo gemakkelijk verloopt. Natuurlijk, soms gebeurt er wat, maar in grote lijnen komt alles te makkelijk weer goed. Het verhaal had iets meer diepgang mogen hebben en net iets realistischer mogen zijn. Veel van ons zouden willen dat alles zo gemakkelijk zou gaan. Het verdriet van een van de personages had dan ook iets meer aandacht verdiend. Dat zou de geloofwaardigheid ten goede zijn gekomen.

Al met al is Houvast een prettig boek om te lezen. Scherstra schetst een fijne leefomgeving in Dokkum en zet een familie neer om van te houden. Enkel de ongeloofwaardigheid en de diepgang zijn punten die het verhaal tenietdoen.