Liefdesroman zonder liefde

Ze werd geboren in Enschede en verhuisde op haar twintigste naar Gouda. Hier kreeg zij haar eerste baan als secretaresse. Het is dan ook niet vreemd dat Los zand, de debuutroman van Caroline Wammes, gaat over een secretaresse. Wammes werkte eerder als bedrijfsjournalist en publiceerde in 2012 haar eerste korte verhaal ‘De Pruimedanten’.

Babs heeft een goed leven. Een leuke baan bij een bouwbedrijf, een man die alles voor haar doet en een puberende dochter die haar leven spannend houdt. Haar golden retriever Annie zorgt voor de nodige ontspanning en extra liefde als ze niet op kantoor is. Op het werk is er namelijk van alles aan de hand. Er komt een nieuwe directeur, van wie Babs de secretaresse wordt. Dat varkentje kan ze wel wassen. Ze had alleen niet verwacht dat Chris haar leven zo op z’n kop zou zetten.

Gedurende het hele verhaal zijn we voornamelijk aanwezig in Building International, het bedrijf waar Babs werkt. Dat kan ervoor zorgen dat het verhaal wat minder ontspannend leest. Babs is alleen maar in de weer voor Chris, haar baas, en thuis speelt zich weinig af. Zelfs de dingen die gebeuren met Sas, Babs dochter, en met Geert, Babs man, worden vooral in de setting van het werk verteld. Voor de lezeressen die graag lezen om even aan de (werk)wereld te ontsnappen, kan dit een tegenvaller zijn.

Gelukkig wordt zo nu en dan wel even afgewisseld. De momenten dat Babs ontspant verdienden wat meer uitwerking. Zo had bijvoorbeeld het reisje van Babs en haar man naar Parijs wel wat uitgebreider gemogen. En ook de vakantie naar Vlieland had wat langer een rol mogen duren. Dat zorgt er ook voor dat het element liefde ver te zoeken is. Geen liefde van Chris, geen liefde van Geert en ook geen liefde van dochter Saskia.

Het is vooral jammer dat de verhaallijn zich voornamelijk op op Building International afspeelt, omdat het de personages weinig diepgang geeft. Je leert zowel Babs als Chris niet echt kennen. Wammes vertelt heel veel, maar eigenlijk ook weer heel weinig. Er gebeurt heel veel op zakelijk gebied, maar qua ontwikkeling van de personages gebeurt er eigenlijk heel weinig. Hoe het met het bedrijf gaat en welke cijfers welk land nu weer gemaakt geeft, dat gaat snel vervelen.

En hoe komt het dat de relatie van Babs zo in een sleur zit? Ze is getrouwd, heeft een leuke man die van haar houdt, en raakt toch langzaam steeds meer onder de indruk van Chris. Is Babs een vreemdganger? Houdt ze niet meer van Geert? Denkt ze dat Chris zijn vrouw verlaat voor haar? De vragen die tijdens het lezen naar boven komen, blijven lange tijd onbeantwoord. Op een gegeven moment uit zich dat in ergernis naar de hoofdpersonen. Want flirt Chris wel met haar? Of ziet ze dingen die er niet zijn? Wanneer je meer inzicht in Babs zou krijgen als persoon, zouden deze vragen minder snel naar boven komen. Of juist minder ergernis veroorzaken. Want Babs lijkt het allemaal maar vrij gewoon te vinden hoe ze met de situatie omgaat. Als lezer denk je er al snel het jouwe van.

Wat wel leuk is aan het verhaal zijn de puberstreken van dochter Sas. Elke keer als ze weer met iets komt, krijg je een lach op je gezicht. Was jij ook zo’n irritante puber die het je ouders keer op keer lastig maakte? Ook de rol van hondje Annie is leuk. Annie zorgt voor ontspannen momenten in het verhaal. En het verhaal zal voor sommige hondenbezitters erg herkenbaar zijn.

Het verhaal leest wel snel weg. De zinnen zijn niet lang en zeker ook niet moeilijk. Het overmatig gebruik van komma’s kan soms wat storend zijn, maar dat vergeet je al snel als je weer terug in het verhaal bent. Er gebeuren veel zakelijke dingen in het verhaal en daar moet je maar net voor in de stemming zijn.