Wat als het leven een acteerspel zou zijn?
Zou Jane Fallon (1960) de humor van haar partner Ricky Gervains en haar ervaring als tv-producent meegenomen hebben tijdens het schrijven van haar zesde boek Mijn zoete wraak? De verwachting is een boek vol humor, wraak en onverwachte plotwendingen. Mijn zoete wraak gaat over een acteur die vreemdgaat. Op het moment dat zijn vrouw dit ontdekt, wil ze nog maar één ding.
Paula zweert erbij dat ze wraak zal nemen op het vreemdgaan van haar man Robert. Hij zal weer verliefd op haar worden; zodat ze hem daarna keihard aan de kant kan zetten. Paula achterhaalt eerst de feiten – dat denkt ze in ieder geval – en gaat dan over tot het maken van een plan. Het geluk gunt ze Robert niet meer, en ze gebruikt haar ‘goede reden’ om zich zeer slecht te gedragen. Het is duidelijk dat Paula niet zomaar met zich laat sollen. Misschien lijkt dat wel zo voor de buitenwereld, maar die kennen dan de echte Paula niet. Paula, dikkerd, werkend in een bakkerij, ex-actrice, heeft haar leven altijd in het teken van haar gezin gezet. Robert en hun dochter, Georgia, stonden altijd op nummer 1.
Aan nieuw acteerwerk hoeft Paula niet te denken. Te weinig ervaring. Te oud. Te dik. Wat ze niet door heeft, is dat ze tijdens haar wraakpoging een knap staaltje acteerwerk neerzet tegenover Robert, Saskia – Roberts collega – en Saskia’s man Josh. Ze weet de rol zo goed te spelen, dat ze achter de waarheid komt. Of speelt er toch iets anders en dénkt Paula alleen maar dat ze haar rol met glans vervult?
In het eerste deel van Mijn zoete wraak lezen we alleen de gebeurtenissen vanuit het perspectief van Paula. Je krijgt meteen respect voor haar. Ze heeft een doel en gaat hier voor de volle 100% voor. Robert moet weer verliefd op haar worden en daar vecht ze voor. Ze valt af – respect – en zorgt ervoor dat ze weer een knappe vrouw wordt. De manier waarop ze deze doorzettingskracht combineert met wraakpogingen naar Robert toe is op sommige momenten erg humoristisch.
Robert daarentegen lijkt een bijrol te hebben. Acteur in de serie Farmer Giles, waarin hij speelt met de slecht acterende Saskia. Wanneer Paula het vermoeden heeft dat Robert vreemdgaat met Saskia, besluit ze aan te pappen met de actrice. Fallon weet de personages – waaronder Saskia – zeer beeldend te beschrijven. Zo lacht Saskia bijvoorbeeld niet als gewone mensen, maar zegt ze letterlijk ‘haha’. Bij elke zin die ze uitspreekt, hoor je haar daadwerkelijk in je hoofd ‘haha’ zeggen.
In deel 2, waarin het perspectief wisselt tussen Paula en Saskia krijgt dit nog meer waarde. In deel 1 wordt Saskia op een filmische en onbewust gedetailleerde manier beschreven en die klopt wanneer je vanuit het perspectief van Saskia gaat lezen. De chaotische denkstijl, en natuurlijk de kenmerkende ‘haha’s’ worden nog eens extra aangedikt.
Deel 1 van het verhaal leest prettig en is vooral een zoektocht naar de waarheid. Vanaf deel 2 versnelt het verhaal, dit komt door het wisselende perspectief, maar ook door de snelle, korte hoofdstukken. Regelmatig eindigt Fallon een hoofdstuk met een soort cliffhanger. Het volgende hoofdstuk gaat hierop door vanuit het perspectief van het andere personage. Hierdoor valt de schrijfster niet in herhaling en raast het verhaal aan één stuk door.
Mijn zoete wraak is een heerlijk zomers boek met inhoud. Wat zou jij doen als je man vreemdgaat? Fallon brengt je misschien wel op ideeën. Onder het genot van een heerlijk zonnetje en een koud drankje verslind je pagina na pagina. En hold on to the end, want pas dan weet je hoe zoet wraak kan zijn.
Reageer op deze recensie