Geen liefde, maar onuitputtende vriendschap

Wilma Hollander, haar leven staat in het teken van Griekenland. Het is dan ook niet vreemd dat de schrijfster, woonachtig in Griekenland, elk van haar boeken in het zonnige land laat afspelen. Zo ook haar nieuwste roman Opnieuw verbonden. Een boek met het label liefdesroman, maar is het verhaal wel zo romantisch?

Martine runt samen met haar man Vangelis en zoon Chris een hotel op het Griekse schiereiland Pilion. Helaas treft de crisis hun hotel en moeten ze alles uit de kast halen om nog rond te kunnen komen. Martines Nederlandse vriendinnen weten van niets. Wanneer een van de meiden hoort van de vreselijke situatie op Pilion, twijfelen die vriendinnen geen moment. Ze reizen af naar Griekenland om samen met Martine de problemen aan te pakken.

Waar de titel doet denken aan een romantisch liefdesverhaal over twee geliefden die elkaar na lange tijd weer ontmoeten, is er van echte liefde in het boek weinig sprake. Nee, wie opnieuw verbonden worden, zijn de vier vriendinnen. Het verhaal gaat mijns inziens dan ook niet direct over liefde, maar eerder over de hechtheid van een vriendschap, iets wat wellicht ook onder liefde geschaard kan worden. Menigeen vrouw zegt van haar vriendinnen te houden, toch?

Het verhaal is sterk, niet omdat er zo verschrikkelijk veel gebeurt, maar omdat het heel sterk de band tussen vriendinnen laat zien. Dit zal voor veel vrouwen enorm herkenbaar zijn. Het niet twijfelen om elkaar te helpen. Inzet om samen naar een oplossing te zoeken, maar ook de onzekerheid en angst die in bijna elke vriendschap te vinden is. Herkenbare situaties maken dit verhaal tot een boek dat je uit wil lezen tot het einde.

Want dat uiteindelijk alles goed komt, is al duidelijk vanaf de eerste bladzijde. De ‘vier musketiers’ zijn weer samen en door de samengevoegde kracht kan het bijna niet meer mislukken. De meiden kennen elkaar door en door en weten dan ook precies wanneer er iets met de ander aan de hand is. Ook dit is erg herkenbaar voor de lezer.

Wel is het de vraag of dit boek, zoals op de flaptekst wordt beweerd, als zelfstandig verhaal te lezen is. Het is bizar hoe Janey dingen gratis krijgt en hoe makkelijk ze contact legt tijdens haar wandeling over het eiland. Hier lijkt toch essentiële informatie te missen. Ze is duidelijk een bekende op Pilion. Toch lijken deze momenten voor de ‘nieuwe’ lezer onverwachts te komen.

Ook de huidige relaties van de dames worden wel uitgelegd, maar bieden niet voldoende diepgang om nu echt inzicht in de situatie te krijgen. Daarom lijkt het handig om toch eerst de eerder verschenen boeken van Wilma te lezen. Dit zal waarschijnlijk een goede invloed hebben op de diepgang en de beleving van dit verhaal.

Opnieuw verbonden kun je beter overslaan als je op zoek bent naar een echt liefdesverhaal. Liefde is wel aanwezig, maar niet zo sterk als dat je zou vermoeden. Het is eerder een feel good roman die je laat genieten van het moois van Griekenland en de kracht die een hechte vriendschap kan bieden. Een heerlijk boek om te lezen op een zonnige dag aan het strand. Pas dan waan je je ook echt in de Griekse sferen.