Onnodig vervolgdeel in een succesvolle dystopiaserie

Kass Morgan is een bijzondere vrouw. Vroeger werd ze gepest omdat ze altijd zwart droeg – als reactie daarop ging ze roze kleding dragen – en nu is ze auteur van een wel zeer succesvolle reeks. ‘De 100’ is niet alleen in boekvorm erg in trek, ook de tv-serie op Netflix wordt veel bekeken. Hoewel veel fans dachten dat ‘De 100’ een trilogie zou worden, schreef Morgan nog een vierde deel. Rebel zou dan eindelijk het slotdeel zijn.    

Het lijkt rustig op aarde. Na de aanval in Thuis hebben de kolonisten het leven weer opgebouwd en leven ze samen met de aardbewoners. Gemoedelijk zoals het gaat, besluiten de bewoners een gezamenlijk feestdag in het leven te roepen. Terwijl Wells, Bellamy, Luke, Glass en Clarke hun trauma’s verwerken uit de vorige delen, maken ze zich klaar voor een geweldige dag. Maar de dag loopt totaal niet zoals verwacht als onbekende mannen in witte pakken het dorp binnendringen. Een aantal van de 100 wordt door hen meegenomen. Het is aan Bellamy en Clarke om hun vrienden levend en wel weer in het dorp te krijgen.    

Veel lezers vonden het einde van deel drie, Thuis, al een slot. De verhaallijnen worden in dat deel goed afgesloten en ondanks het open einde, is het verhaal af. Dit vierde deel gaat dan ook niet direct verder op de gebeurtenissen van de eerdere delen. Tuurlijk, het speelt zich af op aarde, en gaat nog steeds over overleven op een onbekende planeet, met gevaren die de voormalige ruimtebewoners niet konden voorzien, maar eigenlijk lijkt het spelletje wel een beetje gespeeld.    

Dat maakt dat Rebel in eerste instantie tegen kan staan. Wat heeft Morgan nog te vertellen en blijft het verhaal op deze manier wel relevant? Het antwoord op die vraag is een twijfelachtige ‘ja’. Sowieso zet Morgan in de eerdere delen de personages heel prettig weer. Door de flashbacks in deel een, en sporadisch in deel twee, leer je Wells, Clarke, Bellamy, Glass en Luke goed kennen. Daardoor lijkt het alsof je samenkomt met vrienden die je al een hele tijd niet hebt gezien.  

‘”Zo moeder aarde het wil.” De andere mannen herhaalden: “Zo moeder aarde het wil.”’    

Wells, Glass en Olivia worden meegenomen door vreemde mannen in witte pakken. Ze gedragen zich erg vreemd en doen alles uit naam van Moeder Aarde. Om te overleven gaat Wells het spelletje meespelen. Op deze manier hoopt hij eerder bevrijd te worden. De sekte is vreemd en wordt niet duidelijk geschetst. Waarom doen deze mensen wat zij doen? Hoe zijn zij zo geworden? En bovenal: waren zij dan al aanwezig op deze oh zo onbewoonbaar geachte planeet?   

Het verhaal leest verder wel gemakkelijk. Zoals in de eerdere delen zijn de hoofdstukken niet lang en zijn de zinnen niet moeilijk. De afwisseling van dialoog en beschrijving is oké en zorgt ervoor dat je zo door dit boekje van 250 pagina’s heen bent.    

Rebel zou een spectaculaire afsluiting van een goede serie moeten zijn. Het lijkt meer een extra verhaaltje te zijn, omdat Morgan zelf ook nog geen afscheid van ‘De 100’ kon nemen. Het verhaal is aardig, vooral de ontwikkeling rondom Octavia is verrassend, maar of het nu echt nog tot een vierde deel had moeten komen? Thuis was – mede ook door de titel – een beter slot van de ‘De 100’-serie geweest.