Spetterende afsluiting van een spannende drakentrilogie
Sluimergeest, deel 2 in de Drakenzieler-serie van Cocky van Dijk, eindigde enorm spannend en de fans wachtten met spanning op het afsluitende deel, Schemergeest. Afgelopen juli verscheen het boek. En de cover, die belooft een angstaanjagend einde.
Nu Gille verslagen lijkt, keert langzaam de rust terug in de Drakenburcht. De Moeder is van slag en het is aan Fenna om haar te herstellen. Een taak die ze zal moeten voltooien zonder haar toevluchtsoord, want door de eerdere gebeurtenissen zijn spiegels verboden. Terwijl Fenna zich ontfermt over de Moeder, bereidt het kwaad zich buiten de burcht voor op een nieuwe aanval. Weet de Drakenburcht zich dit keer staande te houden?
Oh, wat een haat. Gille is in Schemergeest wederom enorm goed beschreven. De uiterst onzekere, maar naar macht en wraak beluste jongeman is niet verslagen en we maken in dit deel weer op een bijzonder enge manier kennis met hem. Steeds gaat hij een stapje verder en wederom zoekt hij de zwarte magie op. Steeds denk je: jongen, doe nou niet, en tegelijkertijd gaat je hart tekeer, omdat je weet dat dit niet goed kan gaan.
En dat is een kracht van Cocky van Dijk. Ze weet een personage zo neer te zetten dat je er gevoel bij hebt. Bij Gille voel je angst, bij Fenna moed en bij Arlan onrust om zijn meisje te verliezen. De personages worden zo echt beschreven dat je de gevoelens van hen ervaart. En dat maakt dat je het verhaal intenser beleeft. Overigens weet Van Dijk wel de bad boys beter te beschrijven dan de gewone personages. Dit is erg knap, aangezien juist vaak het meeste meegeleefd wordt met het slachtoffer.
Net voor de eindslag gebeurt het onvermijdelijke. Eigenlijk weet je het al heel snel, maar je blijft hopen dat je het bij het verkeerde eind hebt. Komt het nog goed voor Fenna en Arlan? Of krijgt hun toekomst een andere wending? De spanning die deze verhaallijn veroorzaakt laat je op het puntje van je stoel zitten.
Het verhaal is erg spannend. Je wilt het geen moment aan de kant leggen. Vanaf de eerste pagina zit je er meteen in en de vaart stopt geen moment. Van Dijk houdt je aandacht vast met korte maar spannende hoofdstukken, die nergens moeilijk leesbaar zijn. Het einde gaat wat snel voorbij. De strijd is een mooie en de ontknoping is verrassend, maar het had net iets meer pagina's mogen beslaan.
Waar overigens vorige keer de spelling zo nu en dan wat te wensen overliet, is daar in Schemergeest weinig van te merken. De redactie is goed uitgevoerd. Ook miste in het tweede boek de herhaling, waardoor daar het verhaal soms lastig te volgen was. In dit afsluitende deel weet Cocky met voldoende herhaling je meteen bij te praten. Dit zijn pre’s die dit boek weer net een beetje beter maken dan de eerdere delen.
Schemergeest is een ontzettend spannend en spetterend laatste deel van de Drakenzieler-serie. Cocky weet Gille weer enorm angstaanjagend neer te zetten en zorgt voor een spanningsopbouw die je het boek niet laat wegleggen. En die laatste zin…
Reageer op deze recensie