Meer dan 6,1 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Heftig, treurig en niet te bevatten verhaal

Diana van Eynde 02 februari 2025
Toen ik nog op de mavo zat, las ik vooral waargebeurde verhalen. Die leende ik dan van mijn stiefmoeder. Ik weet bijvoorbeeld nog goed dat ik Misha en Christiane F. keer op keer las. Ik was nog niet zo kritisch en na de mavo werd mijn boekenkeuze toch wat anders. Soms ligt er toch nog een waargebeurd boek op mijn tbr. Zo ook het verhaal van Tressa Middleton, Twaalf jaar en mama, dat op 6 januari 2025 verscheen bij uitgeverij Lind & Co.

Tressa Middleton werd in 2006 wereldwijd bekend, doordat zij op twaalfjarige leeftijd moeder werd van haar dochter Anna. Ze was lange tijd wereldnieuws, omdat haar verhaal als schokkend werd ervaren. Tressa's broer bleek de vader van haar kind, en ze had een flinke drugsverslaving achter de rug. Menigeen had een mening over de situatie van Tressa, die toen nog maar een kind was. Met behulp van Katy Weitz vertelt Tressa Middleton in Twaalf jaar en mama haar levensverhaal.

De hoofdpersoon van Twaalf jaar en mama is uiteraard Tressa Middleton en het verhaal wordt dan ook volledig vanuit haar geschreven. Het boek vertelt het letterlijke levensverhaal van Tressa, waarin haar moeder, broer Jason, de man die haar in aanraking bracht met drugs en haar huidige partner Darren een grote rol spelen. Zij zijn allemaal nodig om het verhaal van Tressa goed te begrijpen en te duiden. Zelfs de cruciale rol van Jeugdzorg is uitgebreid aanwezig in het verhaal.

Kijkend naar de belangrijke personages is het al snel duidelijk dat het geen gezellig boek is om te lezen. De sfeer is vanaf de eerste pagina, waarin Tressa een brief schrijft aan haar dochter, onheilspellend en gedurende de jaren, chronologisch verteld, wordt het alleen maar grimmiger. Steeds wanneer er even iets goed lijkt te gaan in huize Middleton verschijnen er ook weer donkere wolken.

Katy Weitz weet deze onheilspellende sfeer goed vast te leggen in Twaalf jaar en mama. Zo goed zelfs dat ik soms even moest stoppen met lezen omdat het te gruwelijk was. Zeker als je zelf een kind hebt, is het bijna onmogelijk om dit verhaal zonder tranen te lezen; tranen voor alle gezinsleden. Met duidelijke en niet te moeilijke zinnen vertelt Weitz Tressa's hartverscheurende verhaal zonder de gruwelijkheden te vermijden.

Het is belangrijk om te beseffen dat het verhaal Tressa's belevenis is. Tijdens het lezen vraag je je vaak af waarom een meisje dat zo volwassen lijkt te zijn toch zulke naïeve keuzes maakt. Dat lijkt elkaar zo nu en dan tegen te spreken. Persoonlijk ergerde ik me daar wel een beetje aan. Los van dat is het een verhaal zoals velen uit kansarme gezinnen. En dat grijpt aan. Het is confronterend dat hulp die zo hard nodig is soms veel te lang duurt. Het is hartverscheurend dat de mensen die de verantwoordelijkheid voor een kind hebben deze verantwoordelijkheid niet nemen en het is nog hartverscheurender dat mensen jonge kinderen misbruiken voor hun eigen gewin.

Dat Tressa van het ene probleem in het andere beland, is niet zo vreemd. Verdoving van gevoelens met alcohol en drugs op zeer jonge leeftijd staan parallel aan het leven van Tressa. Ik las vol verbazing hoe Tressa op jonge leeftijd al zo gemakkelijk aan verdovende middelen kon komen en niemand er iets aan deed. Ik mag toch hopen dat als mijn zoontje in zo'n situatie komt, ik het wel opmerk en er wat aan doe. Dat Tressa dat niet gegund is, is in en in treurig.

Nu lijkt het misschien dat ik veel weggeef in mijn recensie, maar dat is zeker niet waar. De dingen die ik noem zijn algemeen bekend en breed uitgemeten door de media. Het échte verhaal, de redenen waarom en hoe ontzettend kansarm het gezin Middleton was, dat is iets wat je zelf mag ervaren. Ik vond Twaalf jaar en mama een ontzettend treurig boek. Het was een confronterend verhaal, een verhaal waar het in de opvoeding en de hulpverlening allemaal mis kan gaan en wat voor gevolgen dat kan hebben. En daardoor wist het zware en hartverscheurende verhaal me toch te raken.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Diana van Eynde