Boeiend feelgood verhaal dat je verrast

Bij sommige auteurs hoef je eigenlijk nooit te twijfelen of een boek wel of niet goed is. José Vriens is zo’n auteur. Ze schrijft vlotte verhalen vol spanning en romantiek, volgens de achterflap van Vergeten. Ook meldt de flaptekst dat de boeken heerlijk weglezen en dat je ze dichtslaat met een voldane zucht.

Silvie is niet op mannenjacht, maar toch leert ze kort na elkaar twee leuke mannen kennen. Vincent, de knappe kop die ietwat saai is, en Carl, de eigenzinnige kunstenaar. Silvie voelt zich meteen tot allebei aangetrokken, maar lijkt voor Carl te gaan. Maar is Carl wel wie ze denkt dat hij is? En is Vincent, die haar bij alles wil helpen en steunen, niet een veel betere match met haar? En hoe zit het met Silvies biologische vader? Komt ze er ooit achter wie dat is?

Als lezer weet je het antwoord wel. Carl is vanaf de eerste pagina irritant en het straalt van elke bladzijde af dat hij niet te vertrouwen is. Of in ieder geval, hij lijkt totaal niet oprecht te zijn. Hij ‘vergeet’ afspraken en laat Silvie regelmatig in haar hemd staan. Dat maakt dat Carl het meest ergerlijke personage van het boek is. En dat is mooi. Want als een schrijfster deze gevoelens van ergernis op weet te roepen, heeft ze een goede taak verricht.

Ook Silvie is soms wat irritant. Op zich is ze een fijn en vriendelijk personage. In veel situaties kun je je inleven in haar gedachtegang. Maar niet altijd. Ze loopt namelijk nogal vaak weg voor haar problemen. Ze is niet ‘sterk’. Tenminste, in het begin komt ze niet zo over. Ze denkt heel zwart-wit en is te snel op haar teentjes getrapt. Ze wil niks van een ander aannemen. Dat wordt op een gegeven moment erg irritant.

Dat verandert als het verhaal een heel plotselinge wending neemt. Geen enkele lezer ziet dit aankomen. Het grootste voordeel is dat Silvie lijkt te veranderen. Ze ziet dingen die ze voorheen niet zag en daardoor ga je meer met haar meeleven. En dat verdient ze.

Vincent daarentegen is vanaf het eerste moment een schat. Hij staat vanaf de ontmoeting voor Silvie klaar en helpt haar waar hij kan. De reactie van Silvie op de lieve Vincent is vaak onnodig hard en dat maakt dat je met pijn in je hart met deze man meeleeft.

Vergeten is een goed geschreven feelgood verhaal, dat mede door de vaart – waar Vriens overigens bekend om staat – lekker leest. Je wordt gepakt door de verhaallijnen en wil gewoon weten hoe het verder gaat. Het boek is bij vlagen spannend, maar de echte romantiek ontbreekt. Wel sla je Vergeten dicht met een voldane zucht. Fijn.