Rauw levensverhaal van een sterke vrouw

Een paar maanden geleden kreeg ik van uitgeverij KokBoekencentrum het boek Wat niemand zag toegestuurd. Ik lees graag non-fictie tussendoor en de flaptekst van dit boek sprak me meteen aan. Door ziekte had het lezen, en dus ook het schrijven van de recensie wat vertraging, maar niet getreurd; hij komt vandaag dan toch online.

In Wat niemand zag volgen we Nagmeh, die opgroeit in een islamitisch gezin. Ze komt al op jonge leeftijd in aanraking met de christelijke God, maar het is een no go dat zij zich met hem en niet met Allah bezighoudt. Nadat Nagmehs familie emigreerde naar Amerika kwam het hele gezin tot het christelijke geloof. Nagmeh keert op latere leeftijd terug naar Iran, waar zij trouwt met Saeed Abedini, een predikant van de Iraanse ondergrondse kerk. Wanneer Saeed in de gevangenis belandt, doet ze alles om hem vrij te krijgen. Wanneer Nagmeh de waarheid over haar man deelt, laat een groot aantal aanhangers de Iraanse vrouw in de steek.

Wat niemand zeg begint in Nagmehs beginjaren. Je leest uit wat voor gezin ze komt en hoe de familiedynamieken zijn. Daarnaast wordt de emigratie naar Amerika, en de moeilijkheden daar, besproken en daardoor krijg je meteen een beeld van Nagmeh, namelijk een - dan nog - meisje dat duidelijk een eigen mening en wil heeft, maar ook begrijpt dat het soms verstandig is om die voor je te houden. Ondanks haar onzekerheden weet ze heel goed wat ze wil en waar ze in gelooft en de reis naar Iran lijkt dan ook een kantelpunt te zijn.

Op het moment dat Nagmeh haar man Saeed ontmoet, gun je haar de wereld. Het is hartverscheurend te lezen hoe snel haar leven verandert en hoe ze gebukt gaat onder geestelijke en fysieke mishandeling. De manier waarop de schrijfster dit vertelt, grijpt naar de keel. De uitgebreide vertelstijl, waar je misschien in het begin aan moet wennen, komt tot bloei wanneer Nagmeh uitlegt waarom zij deze pijn jarenlang heeft doorstaan. Haar uiteindelijke doortastendheid en lef tonen wat voor sterke vrouw zij is.

Nagmeh is niet alleen een sterke vrouw, die niet gebroken lijkt te kunnen worden, ze is ook trouw. Trouw aan haar familie, trouw aan haar man. Soms zou je haar door elkaar willen schudden, het is onbegrijpelijk dat zij dit zichzelf aan liet doen. De ongelooflijke liefde die Nagmeh voor Saeed voelde, deed op sommige vlakken aan Amy Winehouse denken, die ook na alle misstappen haar man Blake bleef steunen. Toch is het verhaal van Nagmeh heel eigen; ze vertelt over haar worstelingen om dicht bij zichzelf te blijven, om te blijven geloven en om haar familie trots op haar te maken.

Wat niemand zag is prachtig verteld door de hoofdpersoon zelf. Het is net alsof je tijdens een kop koffie in een gezellige lunchroom naar haar ongelooflijke verhaal zit te luisteren. De schrijfstijl is echt en het is niet moeilijk om je in Nagmeh in te leven. De momenten dat zij hoop haalt uit haar geloof, en de gebeden die daarbij gezet zijn, zijn prachtig en laten zien dat hoe heftig het leven ook is, geloof altijd hoop kan bieden en de kracht kan geven om de juiste stappen te nemen.

Dit rauwe levensverhaal van een Iraanse vrouw raakt. Het is een verhaal dat gruwelijk is, en een verhaal dat aan het denken zet. Zelfs als het leven donker lijkt, is er een weg naar het licht. Zelfs als je niks met christelijke verhalen hebt, zou ik Wat niemand zag aanraden. Het laat zien hoe een krachtige vrouw steeds weer hoop blijft putten, hoe ze zich er niet onder laat krijgen. En juist dat kan net dat ding zijn dat je helpt om tijdens je eigen donkere periodes door te gaan. Inspirerend, heftig en zeker een verhaal dat nog even blijft hangen.

Ik heb Wat niemand zag gekregen van uitgeverij KokBoekencentrum als recensie-exemplaar.