Het blijft genieten met De Cock en Vledder

De Cock en een duivels dilemma is alweer deel 81 in de Baantjer serie en het zesde boek geschreven door Peter Römer, die dit na de dood van Appie Baantjer overnam. Het verschil is dat de vorige vijf boeken geschreven werden aan de hand van de scenario’s van de televisieserie en De Cock en een duivels dilemma een nieuw geschreven boek is.

Het verhaal begint met het overlijden van de penningmeester van voetbalvereniging HAS ’32, Hans Quist. Al meteen de dag erna krijgt De Cock een melding van de vondst van een dode man in een sloot in de buurt van een voetbalveld: het voetbalveld van HAS ’32. Het gaat om Richard Geelhoed, bestuurslid van de voetbalvereniging en onder andere lid van de kascommissie. Aangezien het in eerste instantie niet duidelijk is of hij verdronken of vermoord is, richten De Cock en Vledder zich op het ondervragen van andere (bestuurs)leden van de club. Langzaam maar zeker komen er steeds meer bijzonderheden aan het licht, zeker nadat duidelijk is geworden dat Geelhoed geen natuurlijke dood is gestorven. En als de zaak eenmaal aan het rollen is… 

De verhalen over De Cock, Vledder, Keizer en de anderen van bureau Warmoesstraat zijn altijd beeldend geschreven. Ook nu weer. Al lezende zie je het hele verhaal voor je.

Ook de opbouw van de verhalen kent altijd hetzelfde stramien: de misdaad wordt gepleegd, De Cock en Vledder gaan op onderzoek uit, ze bezoeken tussendoor Lowietje een aantal keren voor een hartversterking en een praatje, De Cock krijgt plotseling een ingeving, de zaak wordt opgelost en het verhaal eindigt met de (traditionele) maaltijd bij De Cock thuis waar, in het bijzijn van mevrouw De Cock, een en ander nog eens de revue passeert. Toch blijven de verhalen, in al hun eenvoud, altijd weer prettig om te lezen.

De personages zijn intussen door en door bekend: de af en toe wat kribbige en ondoorgrondelijke De Cock, de extraverte Vledder, Keizer die de ondersteunende werkjes doet en natuurlijk Buitendam, de ietwat kortaangebonden commissaris die vooral kwaad kan worden als De Cock weer eens niet zijn bevelen opvolgt.

'De ogen van de commissaris puilden bijkans uit hun kassen. Hij opende zijn mond om iets te zeggen, maar kon de juiste woorden niet vinden. Hij hief een hand en strekte een vinger. “Eruit, de Cock, eruit!”.' 

Römer voegt er deze keer een personage aan toe: wachtcommandant Els Peeters, die Kusters vervangt tijdens zijn vakantie. Een forse vrouw die met luide stem probeert de Cock in het gareel te krijgen, hetgeen (uiteraard) niet lukt.

'“Ah! De Cock zeker” baste de vrouw met een diep, gruizig geluid. “Dat dacht ik al, de beschrijving klopte als een bus. Vooral dat rare hoedje, dat deed ‘t hem”.' 

Enig minpuntje is dat het boek maar langzaam op gang komt. Omdat nog niet zeker is of Geelhoed verdronken dan wel vermoord is, blijft het eerste deel van het verhaal beperkt tot wat ondervragingen en naspeuringen. Pas vanaf het moment dat duidelijk wordt dat Geelhoed door een misdrijf om het leven is gebracht, wordt het verhaal ietwat spannender.

Neemt niet weg dat de personages die De Cock en Vledder op hun zoektocht tegenkomen uiterst interessant zijn: de voorzitter van de voetbalclub die niet is zoals hij zich voordoet, een terreinknecht die na 4 uur niet meer aanspreekbaar is, een aantal zich vreemd gedragende vrijwilligers, twee weduwen die het niet te nauw nemen met de waarheid, de advocaat van een van hen die probeert zijn cliënte te beschermen en de zoon van Geelhoed die zich ook nogal verdacht gedraagt. Een mooi stel! Ook hiervoor geldt dat de personages herkenbaar en dusdanig beeldend beschreven zijn dat je ze zo voor je ziet. Zoals gebruikelijk is ook de sfeertypering weer perfect.

De Cock en een duivels dilemma staat derhalve weer garant voor een paar uurtjes leesplezier.