Een verhaal met een ietwat onbevredigend eind

Maar liefst vier jaar heeft het geduurd vooraleer HR-professional Jan Kouwenhoven De worsteling  goed genoeg vond om te laten uitgeven. Alle inspanningen waren niet voor niets: De worsteling werd in juli 2014 uitgeroepen tot Boek van de maand. In deze, volgens Kouwenhoven, moderne thriller draait het niet om een politieman of detective, maar om iemand die een normaal leven leidt en je buurman of –vrouw zou kunnen zijn.

Jack Philip Samson, JP voor intimi, getrouwd en 2 kinderen, is op Lanzarote neergestreken. Zijn huwelijk met Hannelore bestaat alleen nog op papier omdat ze niet onder huwelijkse voorwaarden getrouwd zijn en een scheiding het einde zou betekenen van het bedrijf dat JP heeft opgebouwd. Op Lanzarote ontmoet hij Harry de Bruin, projectontwikkelaar, en zijn vrouw Felice. Ook zij lijken niet gelukkig getrouwd, hoewel Felice beweert dat zij dolgelukkig is, maar dit even later tóch ietwat nuanceert. Al snel beginnen JP en Felice een affaire, die strikt geheim gehouden dient te worden voor Harry. Hij is namelijk een grote speler in de onderwereld. Zelfs de politie is bang voor hem en durft hem niet of nauwelijks aan te pakken.
Op een dag verschijnt de politie in het hotel en blijkt dat Felice een ongeluk gehad heeft en van een rots gevallen is. Ze heeft de val niet overleefd. JP is van mening dat het geen ongeluk is, maar dat Harry haar vermoord heeft. Hij probeert dit ook te bewijzen, maar daarmee brengt hij zichzelf in de problemen. Hij vertrekt vroeger dan gepland naar huis waar hij een humeurige Hannelore treft, die eigenlijk het liefst zo snel mogelijk een scheiding aan zou willen vragen. Als JP samen met zijn broer Johnny ook nog een auto-ongeluk krijgt met fatale gevolgen, Harry hem diverse keren op komt zoeken en hij gearresteerd wordt, loopt het leven van JP zeker niet meer van een leien dakje.

Sommige gebeurtenissen in De worsteling  spelen zich in een rap tempo af. Daar staat tegenover dat andere passages langdradig zijn en Kouwenhoven vaak in herhalingen treedt. Het taalgebruik is af en toe nogal hoogdravend, wat haaks staat op de vlot geschreven stukken.

Het is moeilijk sympathie te hebben voor JP, omdat hij in wezen een achterbaks, geniepig en egoïstisch persoon is. Hij probeert zijn huwelijk te redden, maar alleen om zijn onderneming niet op te hoeven geven; hij liegt tegen zijn vrouw over zijn affaire met Felice, terwijl zij wel eerlijk aan hem opbiecht vreemd te zijn gegaan, en hij probeert Harry op een dwaalspoor te brengen door ook tegenover hem te doen voorkomen dat zijn contacten met Felice niet veel verder gingen dan een praatje. Alles wat hij doet, is uit eigen belang. Hannelore en Gerda, Johnny’s echtgenote, zijn goede en welwillende personages. Zij proberen elkaar en anderen te helpen en te steunen. Het tegenovergestelde van het karakter van JP. Dit levert wel interessante dialogen op, zeker als je geconfronteerd wordt met JP’s gedachten.

De spanning in De worsteling  is eigenlijk meer op het psychologisch vlak te vinden. JP krijgt te maken met bedreigingen en hoort verhalen van medegevangenen die hem kippenvel bezorgen. Het draait in het verhaal om corruptie en vriendjespolitiek bij politie en rechterlijke macht, een niet echt origineel gegeven.

Jammer dat de plot afgedaan wordt middels een epiloog. Als het verhaal op punten niet zo langdradig zou zijn geweest en Kouwenhoven niet zo vaak in herhalingen zou zijn getreden, had deze plot anders en wellicht beter uitgewerkt kunnen worden. Dit einde is ietwat onbevredigend.