Hebban recensie
Te veel verhaallijnen
Carin Gerhardsen (1962) woont in Stockholm. Ze is wiskundige, afgestudeerd aan de universiteit van Uppsala, en werkte lange tijd in de automatiseringsbranche. Tegenwoordig is zij fulltime auteur. En dan was jij het kind is het tweede deel in de serie verhalen rond Conny Sjoberg. Het eerste deel was Peperkoekenhuis. In totaal zullen er 3 boeken in deze serie verschijnen.
Het boek verhaalt een aantal dramatische gebeurtenissen in verschillende gezinnen. Het gezin Hedberg bestaat uit moeder Cecilia, vader Carl, hun dochtertje Hanna en baby Lukas. Vader is op zakenreis in Japan en Cecilia gaat een eindje wandelen met Lukas, die maar niet stopt met huilen. Hanna blijft alleen thuis. Later worden Cecilia en Lukas dood in een park gevonden.
Het gezin Johansson bestaat uit moeder Lena en de dochters Elise (14) en Jennifer (16). Jennifer gaat met een aantal vrienden en vriendinnen op een minicruise naar Finland en wordt aan boord gewurgd. Ook Joakim Andersson, het (los-vaste) vriendje van Jennifer is er tijdens de minicruise naar Finland bij. Joakim wordt door zijn vader gedwongen zijn zieke moeder te verzorgen, maar nu is hij, tegen de wil van zijn vader, toch meegegaan.
In En dan was jij het kind lopen dus een aantal verhaallijnen door elkaar heen en vooral in het begin springt het verhaal van de hak op de tak. Mede door het grote aantal namen aan het begin, vraag je je constant af in welke verhaallijn je zit en dat leidt vaak de aandacht af van het verhaal. Jammer.
De uitwerking van al deze personages is deels goed gedaan; een ander deel blijft vrij onuitgewerkt en oppervlakkig. Het best uit de verf komt hoofdpersonage Conny Sjoberg. Zij komt heel menselijk en sympathiek over, evenals haar collega Petra Westman.
De vele personages en verhaallijnen zorgen er vooral voor dat het boek niet echt vlot leest. De verhaallijnen worden ook niet echt goed uitgewerkt. Er zitten nogal een paar open eindjes in dit boek. Bijvoorbeeld agente Petra, die te maken krijgt met een vervelende persoonlijke zaak, komt er na enig speurwerk achter dat haar collega Jamal hier mee te maken heeft. Na deze ontdekking komt de auteur hier in het verhaal niet meer op terug. Hetzelfde geldt voor agent Jens Sander, die in elkaar zakt en naar het ziekenhuis wordt gebracht. En dat was het dan.
De schrijfster lijkt te zijn verdwaald in haar eigen verhaal en hiermee een veel te ingewikkeld boek geschreven met te veel verhaallijnen en personages. Overdaad schaadt.
Het boek verhaalt een aantal dramatische gebeurtenissen in verschillende gezinnen. Het gezin Hedberg bestaat uit moeder Cecilia, vader Carl, hun dochtertje Hanna en baby Lukas. Vader is op zakenreis in Japan en Cecilia gaat een eindje wandelen met Lukas, die maar niet stopt met huilen. Hanna blijft alleen thuis. Later worden Cecilia en Lukas dood in een park gevonden.
Het gezin Johansson bestaat uit moeder Lena en de dochters Elise (14) en Jennifer (16). Jennifer gaat met een aantal vrienden en vriendinnen op een minicruise naar Finland en wordt aan boord gewurgd. Ook Joakim Andersson, het (los-vaste) vriendje van Jennifer is er tijdens de minicruise naar Finland bij. Joakim wordt door zijn vader gedwongen zijn zieke moeder te verzorgen, maar nu is hij, tegen de wil van zijn vader, toch meegegaan.
In En dan was jij het kind lopen dus een aantal verhaallijnen door elkaar heen en vooral in het begin springt het verhaal van de hak op de tak. Mede door het grote aantal namen aan het begin, vraag je je constant af in welke verhaallijn je zit en dat leidt vaak de aandacht af van het verhaal. Jammer.
De uitwerking van al deze personages is deels goed gedaan; een ander deel blijft vrij onuitgewerkt en oppervlakkig. Het best uit de verf komt hoofdpersonage Conny Sjoberg. Zij komt heel menselijk en sympathiek over, evenals haar collega Petra Westman.
De vele personages en verhaallijnen zorgen er vooral voor dat het boek niet echt vlot leest. De verhaallijnen worden ook niet echt goed uitgewerkt. Er zitten nogal een paar open eindjes in dit boek. Bijvoorbeeld agente Petra, die te maken krijgt met een vervelende persoonlijke zaak, komt er na enig speurwerk achter dat haar collega Jamal hier mee te maken heeft. Na deze ontdekking komt de auteur hier in het verhaal niet meer op terug. Hetzelfde geldt voor agent Jens Sander, die in elkaar zakt en naar het ziekenhuis wordt gebracht. En dat was het dan.
De schrijfster lijkt te zijn verdwaald in haar eigen verhaal en hiermee een veel te ingewikkeld boek geschreven met te veel verhaallijnen en personages. Overdaad schaadt.
1
Reageer op deze recensie