Een vakantie om nooit te vergeten

Geruisloos is voor Ellen de Vriend de vierde thriller, na Bitterzoet, Crush (een YA) en Vermist. 

In Geruisloos neemt De Vriend ons, in de stijl van Suzanne Vermeer, mee naar Zeeland, waar Stefanie en Paul, met hun dochtertje Nina, een strandhuisje hebben gehuurd. Twee weken lang de tijd om met elkaar te praten en te proberen hun problemen te overwinnen en zo hun huwelijk te redden. De derde vakantiedag komt Stefanie een oude jeugdliefde, Timo, tegen. Hij is inmiddels getrouwd met Marlen en ook zij hebben een dochtertje, Anniek. Stefanie merkt dat deze ontmoeting met Timo haar in verwarring brengt; oude gevoelens en gedachten komen weer boven en doen haar beseffen dat haar gevoelens voor hem nooit helemaal verdwenen zijn. Hetzelfde geldt trouwens voor Timo. Na een week moet Paul terug naar Duitsland voor zijn werk als kapitein op een sleepboot. Van praten over hun problemen is het er niet van gekomen omdat Paul zich de hele week vreemd en afwijzend gedragen heeft. Als een dag later opeens twee rechercheurs bij het vakantiehuisje van Stefanie en Nina aankloppen, blijkt er iets goed mis te zijn. Een gebeurtenis met verstrekkende gevolgen, niet alleen voor Stefanie en Nina, maar ook voor Timo en Marlen.  

Al vanaf het begin van het verhaal, dat verteld wordt vanuit het perspectief van Stefanie, voel je de onderhuidse spaning. Je voelt ook dat er iets te gebeuren staat, hoewel De Vriend probeert de dagelijkse beschrijvingen van de vakantiedagen van Paul, Stefanie en Nina overwegend zo normaal mogelijk te houden, ondanks de toch steeds aanwezige spanningen tussen Paul en Stefanie. Maar, na deze dagelijkse beslommeringen, wordt die spanning langzaam maar zeker opgebouwd.

Tussen de dagelijkse beschrijvingen verweeft de Vriend cursief gedrukte stukjes waarin verteld wordt over een meisje dat opeens verdwenen is vanaf het strand. In het begin is niet meteen duidelijk om welk meisje het gaat. Is het Nina, Anniek of een ander kind? Uiteindelijk wordt duidelijk waarom dit verhaal verteld wordt en om wie het gaat.  

Alle personages zijn levensecht beschreven, met hun positieve en negatieve karaktertrekken. Het zijn ‘gewone’ mensen, die op een keerpunt in hun leven terecht zijn gekomen, ieder op zijn/haar eigen manier. Wat zij meemaken is gruwelijk, maar zo kan het in het echte leven ook gaan. De personages in het verhaal zijn van een diversiteit die je normaal ook aantreft in de samenleving. Ook de bekende vooroordelen komen ruimschoots aan bod. Als lezer kun je je daardoor goed inleven in het verhaal en meeleven met datgene wat hen overkomt. Een aantal beslissingen van Stefanie én haar houding in bepaalde zaken zijn echter wellicht een beetje vreemd te noemen.  

Het verhaal is dusdanig beeldend geschreven dat je voor je ziet wat er gebeurt en meevoelt met wat de personages voelen. Dat is dan ook meteen de kracht van dit boek, hoewel menigeen die dit verhaal gelezen heeft, zal hopen dat een vakantie niet op deze manier zal eindigen.  

Geruisloos is niet echt als thriller te karakteriseren, maar meer als een roman met naar het einde toe een opgebouwde spanningsboog. Ook jammer is dat het verhaal naar het einde toe ietwat snel ‘afgemaakt’ lijkt. In eerste instantie zijn de hoofdstukken nogal lang en wordt alles uitvoerig beschreven, maar naar het einde toe worden de hoofdstukken korter en minder uitgebreid. Alsof er snel een einde aan het verhaal gemaakt moest worden. Onnodig én jammer.