Spanning nauwelijks voelbaar

Anne Holt (1958) studeerde rechten en heeft als journaliste, als nieuwslezeres en als juriste bij de politie van Oslo gewerkt. Later opende zij haar eigen advocatenkantoor. Midden jaren negentig was zij gedurende ongeveer twee jaar Minister van Justitie in Noorwegen. Anne Holt is een van de bestverkopende en meest geliefde misdaadschrijfsters in Scandinavië. Eerdere titels van haar hand zijn: Hoogtelijn, Mevrouw de president, Wat nooit gebeurt en Wees niet bang. Wereldwijd werden al meer dan 4 miljoen exemplaren van haar boeken verkocht. Voor het schrijven van Hartslag werkte Anne voor het eerst samen met haar broer Even. Hij is civiel ingenieur en cardioloog in het ziekenhuis van Bærum, in de buurt van Oslo. In dit ziekenhuis speelt een deel van het verhaal zich dan ook af.

Sara Zuckerman, cardiologe, voert een operatie uit bij Erik Berntsen, een vroegere minnaar en een befaamd professor in de elektrofysiologie. Hij krijgt een ICD (Implanteerbare Cardioverter Defibrillator) ingebracht. De operatie verloopt niet helemaal vlekkeloos, maar loopt toch goed af. Een paar dagen na de operatie is Erik echter plots verdwenen. Een eerste zoekactie levert niets op, maar na contact met de politie komt het bericht dat Erik dood werd teruggevonden in een park vlakbij Oslo.
Als op een dag een gebruikte ICD in de zak van Sara's doktersjas gevonden wordt, blijkt het, na uitlezing ervan, om de ICD van Erik Berntsen te gaan. Als Sara en Ola, een van haar collega’'s, dit verder onderzoeken, komen er steeds meer vreemde zaken aan het licht. En er komt ook nog een tweede sterfgeval: Göran Holmström valt, twee dagen na de implantatie van een ICD, dood neer. Een derde slachtoffer kan ternauwernood worden gered...

De eerste helft van Hartslag is een ‘doorbijtertje’. Je wordt als lezer overspoeld door hoofdstukken waarin voortdurend nieuwe personages opduiken, met ook steeds wisselende plaatsen van handeling. Het duurt daardoor een tijd om een overzichtelijk totaalbeeld te kunnen vormen. Je bent eigenlijk meer bezig bent met het proberen te volgen en het uit elkaar te houden van de personages, dan met het eigenlijke verhaal. Door de wisselende tijdslijnen (het verhaal speelt zich tussen 2006 en 2010 af), gaat ook de continuïteit voor een deel teniet. Dat hoeft niet altijd ten koste van het verhaal zelf te gaan, maar in dit geval wordt het wel versterkt door het gecompliceerde begin van het boek. Spanning is in het hele verhaal nauwelijks voelbaar. En als er al een beetje spanning begint te komen en je als lezer de hoop krijgt dat het lange wachten dan toch nog zal beloond worden, kom je helaas bedrogen uit: de spanning ebt alweer weg voordat ze goed en wel begonnen is. Jammer! 

De uitgeverij van het boek karakteriseert Hartslag als 'Law & Order meets House'. Het verhaal speelt zich grotendeels in een ziekenhuis af, maar daar eindigt volgens mij iedere gelijkenis. De altijd cynische opmerkingen en het nukkige gedrag van Dr. House kan ik in dit boek bij geen van de personages terugvinden, en wat de vergelijking met Law & Order betreft, ook die kan ik helaas niet maken. Al bij al een vergelijking die mijns inziens helemaal mank loopt.
Tevens heb ik mij heel erg verbaasd over het einde van het verhaal. Bijna alle verhaallijnen komen samen en vormen een zo goed als afgerond geheel (toch nog een complimentje aan Anne voor het feit dat zij dit voor elkaar heeft gekregen), totdat er zich plotseling een vreemde plotwending voordoet waardoor er opeens toch nog een open einde ontstaat dat de lezer met een onbevredigd gevoel achterlaat. Wat het idee hierachter is? Ik zou het graag eens van Anne Holt willen horen.