Meer psychologisch drama dan thriller

Rosamund Lupton studeerde Engelse literatuur aan de universiteit van Cambridge. Na een aantal baantjes in Londen, won zij de Carlton Television’s New Writers wedstrijd voor het beste tv-script en werd zij door de BBC uitgenodigd om bij hen te komen werken. Sinds die tijd werkte zij daar fulltime als scenarioschrijfster. Haar eerste thriller, Zusje, verscheen in 2010 en werd een groot succes in Engeland. Rosamund won ondermeer de Richard & Judy Award voor Beste Debuut. Van het boek zijn meer dan een half miljoen exemplaren - en inmiddels ook de filmrechten - verkocht. Later, haar tweede boek, werd door Amazon opgenomen in hun top 10 van beste boeken van 2011. Rosamund woont, samen met haar man en 2 kinderen, in Londen.

Tijdens een sportdag van de lagere school Sidley House, waar Grace'’ zoon Adam aan deelneemt en haar dochter Jenny die middag schoolverpleegster is, breekt een brand uit. Adam is veilig, maar Jenny is nog in het gebouw. Als Grace dat doorheeft, rent ze het schoolgebouw in. Moeder en dochter overleven, maar zijn zwaargewond. Mike Covey, Grace'‘ man, komt hen opzoeken in het ziekenhuis, en ook zijn zus Sarah, een politieagente. Sarah vertelt Mike dat alles erop wijst dat het om brandstichting gaat en dat er een onderzoek ingesteld wordt. In het begin zijn er nogal wat onduidelijkheden en wordt zelfs Adam verdacht. Heel langzaam vindt vooral Sarah wat aanknopingspunten en door haar volharding wordt de zaak opgelost, maar niet zonder dat hiervoor grote offers moeten gebracht worden...

Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit de belevingen van Grace en Jenny zelf die, vanaf het moment dat zij in het ziekenhuis werden opgenomen, uit hun lichamen zijn getreden. Vanuit deze positie proberen zij de brandstichter te ontmaskeren. In het begin is deze manier van (be)schrijven wel even wennen. Ook brengt het verhaal op deze manier weinig spanning teweeg. Het laat wel goed de gevoelens van de personages zien: hun onmacht, verdriet, woede, hoop en wanhoop. Bij Mike en Sarah is er aan de ene kant uiteraard de hoop op herstel van Grace en Jenny, maar aan de andere kant ook het verlangen om de zaak opgelost te zien, te weten wie hun dit heeft aangedaan. Daardoor is Later in psychisch opzicht sterker dan op het gebied van spanning. Het hele verhaal beslaat uiteindelijk maar vier dagen; hierin wordt uiteraard ook teruggekeken naar het verleden. Hoe zag het gezinsleven er voor de ramp uit en hoe waren de onderlinge verhoudingen.

Al met al is Later niet zozeer een thriller, maar meer een psychologisch drama waarin de daden van personen te herleiden zijn naar de problemen die zij in hun leven ondervinden of ondervonden hebben. Het feit dat ze niet geaccepteerd of gerespecteerd worden, dat ze niet mooi genoeg gevonden worden, dat ze in hun jeugd niet genoeg liefde hebben ontvangen, afgunstig zijn en ze zich door dit alles denken te moeten bewijzen. Later is een surrealistisch boek waarin de verhoudingen binnen het gezin Covey en de onmogelijke keuzes die zij na het ongeluk moeten maken, op een ingrijpende manier neergezet worden.