Een mooi verhaal met een goed uitgewerkt plot

In april 2013 wordt de advocaat Christoffer Mossing vermoord door Anna Kiel. Sindsdien is Anna spoorloos. Tot Heloise Kaldan, als journaliste werkzaam bij Demokratik Dagblad, kort achter elkaar een aantal brieven van haar ontvangt. De inhoud hiervan wijst erop alsof beide vrouwen elkaar kennen, wat volgens Heloise echter niet het geval is. Rond diezelfde tijd krijgt brigadier Erik Schäfer op het bureau bezoek van een oudere vrouw die beweert Anna gezien te hebben in Zuid-Frankrijk. Ze heeft zelfs een foto van haar. Als Heloise terugkomt van een bezoek aan de ouders van de destijds vermoorde advocaat Christoffer Mossing, ontvangt ze via Instagram een notificatie dat er een bericht is van Anna met een foto. Een foto die genomen is vanaf het balkon van de woning van Heloise. Ze belt meteen de politie en vraagt ook Erik Schäfer te komen. Ze confronteert hem met de brieven van Anna. Daarna gebeuren er dingen die met de zaak te maken moeten hebben en zowel Erik als Heloise besluiten zich verder in deze zaak te gaan verdiepen en dát heeft zo zijn consequenties.  

Anne Mette Hancock die met Lijkbloem debuteert, is zelf ook journaliste en kan zich daardoor goed vereenzelvigen met de werkzaamheden van Heloise. Van alle personages komt Heloise dan ook het beste uit de verf. Een andere reden hiervoor is dat zij (grotendeels) centraal staat in het verhaal dat zich in Lijkbloem ontvouwt. Haar nieuwsgierigheid, gedrevenheid, vastberadenheid, maar ook haar onzekerheid en angst worden goed neergezet. Van de andere personages komen we iets minder te weten, hoewel hier en daar wel een tipje van de sluier wordt opgelicht en er meldingen gemaakt worden van persoonlijke omstandigheden en/of karaktertrekken. Erik Schäfer bijvoorbeeld is een hardwerkende brigadier die in zijn werk vaak over de schreef gaat, maar daar tegenover staan zijn menselijke karaktertrekken. Hij is de alom bekende ‘ruwe bolster, blanke pit’ oftewel een man die, als het er op aankomt, een klein hartje heeft.  

Het verhaal over Anna is schokkend, maar op een mooie manier verteld. Anna is een beschadigd personage dat veel heeft meegemaakt en vanaf haar jonge jaren al geconfronteerd is met veel ellende. Haar reactie(s) en handelen zijn begrijpelijk. Datzelfde geldt in zekere zin ook voor Heloise.  

Het boek eindigt met een waardige afsluiter waarin alles wat onthuld moest worden ook daadwerkelijk onthuld wordt. Alle puzzelstukjes vallen precies op hun plaats en alle oorzaken en gevolgen van de vele gebeurtenissen worden bekend geopenbaard, zodat het verhaal ook daadwerkelijk afgesloten is. Op één detail na dan…  

Een mooi verhaal dat weliswaar niet in een vlotte schrijfstijl geschreven is. Het taalgebruik van Hancock is namelijk nogal bombastisch, gekunsteld te noemen, maar wellicht past deze schrijfstijl ook wel goed bij het verhaal. Hancock schrijft in het boek wel bewust naar de zorgvuldig uitgewerkte plot toe. Niet altijd met veel actie en spanning, want een échte thriller is Lijkbloem niet te noemen, eerder een (psychologische) roman.  

Een goed debuut van Hancock; een verhaal waarover nagedacht is en dat goed in elkaar steekt. Tot slot zeker ook een compliment voor de vertaler, Kor de Vries, die een knap staaltje werk geleverd heeft.