Pervers moordend beest

Luc Deflo (Mechelen, 27 februari 1958), is een Vlaams schrijver en organisatie-adviseur. Hij debuteerde in 1999 met Naakte Zielen, zijn eerste psychologische thriller rond het speurdersduo Deleu en Bosmans die meteen genomineerd werd voor de Hercule Poirot Prijs. Na een aantal thrillers rond Bosmans en Deleu (waarvan Pitbull de negende is), stond Deflo voor een nieuwe uitdaging. Weerloos is het begin van een nieuwe reeks met Cel 5 in de hoofdrol, vijf speurders op zoek naar verdwenen kinderen.
Melody Mutola, een jonge Senegalese, wordt op brute wijze vermoord en verminkt achtergelaten in haar huisje, waar haar moeder haar vindt.
Dirk Deleu wordt op de zaak gezet, omdat er tijdens eerder onderzoek geen aanknopingspunten, bewijsmateriaal of motieven voor deze moord zijn gevonden. Dirk bijt zich helemaal vast in deze zaak, vastbesloten de moordenaar te vinden. Maar, dat blijkt eenvoudiger gedacht dan gedaan. Zeker als er op korte tijd nog meer gruwelijke moorden gepleegd worden en de moordenaar nog steeds geen sporen achterlaat…
Pitbull is het verhaal van een lugubere, perverse moordenaar (Pieter Ghekiere) die het Dirk en de rest van het team erg moeilijk maakt. Hij is een gewiekst iemand die telkens uit de handen van de politie weet te blijven en die een spelletje met hen speelt.
Op het eerste gezicht is hij een gewone man. Hij is werkeloos, zijn huwelijk met Jenny is niet meer wat het geweest is en hij heeft een drankprobleem. Ghekiere heeft een duistere kant. Hij kan een nietsontziende moordenaar zijn die, wellicht mede door de problemen die hij in zijn jeugd heeft gekend, geworden is tot wat hij nu is: een ogenschijnlijk gewone man die, op de momenten dat het beest (de pitbull) in hem loskomt, er genadeloos op losbeukt (en bijt).
Vooral de manier waarop Deflo zich in deze psychopaat inleeft, dwingt bewondering af. De moordenaar is een ontzettend sterk neergezet personage, beschreven op zijn Deflo’s: een radeloos persoon die, door innerlijke krachten gedreven, een criminele daad moet begaan.
Maar niet alleen de personages, ook de beklemmende sfeerbeschrijving en, zeker in dit boek, de huiveringwekkende beschrijvingen van de moorden, maken dat je van top tot teen aan het boek vastgeklonken bent. De ogenblikken naar een moord toe, worden zo sterk opgebouwd dat je de spanning als het ware in je voelt sluipen.
Ook de interactie (of non-interactie) tussen Dirk en Nadia is in dit boek weer terug te vinden. Hun problemen blijven en hoewel deze in bijna elk boek terugkomen en je zou verwachten dat dit gegeven inmiddels gaat vervelen, doet het dat toch niet. De problemen horen er gewoonweg bij.
Alle spannende elementen die een thriller behoort te hebben, komen in dit boek aan de orde en ondanks het feit dat je al weet wie de moordenaar is, kun je toch de rest van het boek niet onderuitgezakt verder lezen. Gedurende het hele boek blijft de vraag je bezighouden wie op welk moment de ander te slim af is en hoe de moordenaar uiteindelijk gepakt wordt. Pitbull, de naam zegt het al, houdt de lezer genadeloos vast tot aan de laatste punt op de laatste pagina.