Intrigerend en verbijsterend

Karin Alvtegen is in 1965 in Stockholm (Zweden) geboren. Zij is familie van Astrid (Pippi Langkous) Lindgren. Ze begon met schrijven in 1993, nadat haar oudste broer verongelukte tijdens een bergtocht. Zij won de Glasnyckeln prijs voor beste Scandinavische misdaadroman en werd genomineerd voor de Poloni Award en de prijs voor beste Zweedse misdaadroman.
Schaduw is haar 5e psychologische misdaadroman. Eerder verschenen Schuld, Voortvluchtig, Verraad en Schaamte. Pas verschenen: Schaduw.
Als Gerda Persson overlijdt, wordt haar woning opgeruimd door Marianne Folkesson, boedelbeschrijver van de stadsdeelraad. Opvallend genoeg vindt zij een groot aantal (vaak gesigneerde) boeken van Axel Ragnerfeldt, een groot schrijver én Nobelprijswinnaar.
Jan-Erik, zijn zoon, geeft overal voordrachten over het werk van zijn vader, die zelf aan bed gekluisterd is. Het is Jan-Erik die door Marianne Folkesson gebeld wordt. Dan gaat het balletje aan het rollen en komen zaken aan het licht die jarenlang voor de buitenwereld verborgen zijn gehouden en die, achteraf gezien, beter niet openbaar hadden kunnen worden.
Het boek is in een prettige, rustige verteltrant geschreven. Hier en daar wellicht iets te langdradig. De karakters van Jan-Erik en zijn vrouw Louise zijn goed uitgewerkt; hun problemen herkenbaar en realistisch beschreven
Alles wat er in het boek gebeurt, wordt aan het rollen gebracht door de dood van Gerda Persson, ooit huishoudster bij de familie Ragnerfeldt. Veel geheimen, die door diverse personen angstvallig verborgen zijn gehouden, komen plotseling aan het licht en veroorzaken de nodige opschudding en verbijstering.
Schaduw kan niet echt aangemerkt worden als een thriller, maar meer als een psychologische roman. De schrijfster dringt door tot in de diepste psyche van de mens.
Alles komt in het boek aan bod: leugens, intriges, geheimen, gevoelens, ontgoocheling, verwarring, het wegdringen van gedachten, het verdringen van de werkelijkheid, pijn, verdriet, gemis, vertwijfeling en waanzin. Dit alles is zeer herkenbaar. Je kunt je als lezer inleven in het wereldje van Jan-Erik, zijn vrouw Louise, zijn ouders Axel en Alice én natuurlijk in Kristoffer, Torgny en Halinda, wier levens meer met elkaar verbonden zijn dan ze ooit gedacht zouden kunnen hebben.
Schaduw is op een dusdanige doeltreffende manier geschreven, dat je als het ware meegezogen wordt in de levens van de personages. Aan het einde van het boek is de cirkel in wezen grotendeels rond. De mogelijke open eindjes geven het boek een nog groter mysterie.