Van begin tot eind een psychologisch drama

Thomas Enger, schrijver en componist, is in 1973 in Oslo geboren, maar groeide op in het dorpje Jessheim. Hij studeerde geschiedenis en journalistiek. Hij heeft, net als Henning Juul in het boek, negen jaar lang voor een internetkrant gewerkt. Zijn debuutroman, Schijndood, verscheen in Noorwegen in 2010 en werd meteen een bestseller. De rechten van het boek werden aan 17 landen verkocht. Het tweede boek in deze serie van zes, Fantoompijn, is in Noorwegen al uitgegeven en de Nederlandse vertaling zal in 2013 verschijnen. Dit tweede deel werd genomineerd voor beste Noorse misdaadroman 2011. Een Noorse filmmaatschappij heeft plannen om alle boeken uit deze serie te verfilmen.

Henning Juul werkt voor de internetkrant '123Nieuws'. Op zijn eerste werkdag, na een lange afwezigheid ingevolge het verlies van zijn zoon bij een brand, moet hij meteen aan een lugubere zaak gaan werken: een vrouw is vermoord aangetroffen in een tent; ze werd gestenigd en bijna helemaal ingegraven. Tijdens de persconferentie over deze zaak loopt hij Nora Klemetsen, zijn ex-vrouw tegen het lijf. Zij is ook journaliste en heeft inmiddels een nieuwe vriend, Iver Gundersen, de collega-journalist met wie Henning Juul aan deze moordzaak moet samenwerken.

Op het moment dat de politie een verdachte arresteert - de vriend van de vermoorde vrouw - denkt (bijna) iedereen dat de zaak hiermee snel opgelost zal zijn, maar niets is minder waar. Als niet veel later de broer van de verdachte (in het bijzijn van Henning Juul) wordt vermoord en de zoon van de vakdocent en begeleider van de vermoorde vrouw dood wordt aangetroffen, krijgt de hele zaak opeens een andere wending. Het geluk is dat inspecteur Bjarne Brogeland en zijn collega Ella Sandland ‘geholpen’ worden door Henning Juul en hierdoor uiteindelijk toch een groot deel van het mysterie kunnen oplossen.
Het boek begint met nogal poëtisch, theatraal en hoogdravend taalgebruik. Over lucifers zegt Thomas Enger bijvoorbeeld: “Magere houten soldaten uit de hel, het kleine zwaard des onheils. De zwavel, de rode puntmuts van geconcentreerde slechtheid”. Gelukkig maar dat dit taalgebruik niet in het hele boek doorgezet wordt.

Inspecteur Bjarne Brogeland is bijzonder geïntrigeerd door zijn partner Ella Sandland. Hij vindt haar zeer ‘sexy’. Dit wordt in alle mogelijke bewoordingen (maar vooral dat ‘sexy’) telkens weer aan de lezer duidelijk gemaakt, hoewel dit er eigenlijk helemaal niets toe doet en ook niets aan het verhaal toevoegt, integendeel. Het zegt natuurlijk wel iets over de aard van de (getrouwde) inspecteur. Het (gevoels)leven van Henning Juul wordt uitgebreid onder de loep genomen; er wordt vaak nog meer aandacht aan geschonken dan aan het moordonderzoek. Henning heeft dan ook wel het nodige meegemaakt. Genoeg om een groot deel van het verhaal mee te vullen.

Al met al: niet altijd een prettige schrijfstijl, vaak herhalingen, geen échte spanningsopbouw, het verhaal ‘kabbelt’ naar het einde en hoewel de uiteindelijke dader(s) verrassend te noemen is of zijn, is het slot van het boek toch ietwat frustrerend. Wellicht heeft dit te maken met de boeken die in deze serie nog moeten verschijnen. Op deze manier houdt Thomas Enger nog een los eindje over dat hij mogelijk al in een volgend deel ergens kan aan vastknopen.

Als je op zoek bent naar een bloedstollend boek dat bol staat van de spanning, dan is Schijndood behoorlijk teleurstellend. Ben je op zoek naar een boek dat van begin tot eind een psychologisch drama beschrijft, in dit geval het drama dat zich grotendeels in het leven van Henning Juul afspeelt, dan is Schijndood je boek.