Een indrukwekkend verhaal met herkenbare personages
Nadat Angelique Haak in 2017 debuteerde met haar thriller Een nieuw begin, die meteen genomineerd werd voor de Schaduwprijs, een (belangrijke) prijs voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut, volgt nu Uitgeschakeld. Ook in dit boek draait het verhaal om rechercheur Jennifer Brugman.
Haak valt meteen met de deur in huis: na een gezellig avondje vinden Marc en Dorine hun dochter Jorinde (22) thuis in bad. Ze heeft zelfmoord gepleegd. Twee maanden later, Marc en Dorine leven inmiddels volledig langs elkaar heen, ploft er een brief op de deurmat. Het is een kopie van de rouwadvertentie van Jorinde. Maar, onderaan de tekst is nog een regel toegevoegd: “Met jullie dochter is het begonnen, maar met haar zal het niet eindigen”. Na ontvangst van deze brief schakelt Dorine, tegen de zin van Marc, de politie in. Inspecteur Evert van Ginkel en zijn team worden met de zaak belast. Niet veel later krijgt ook Jochem, digitaal analist binnen dit team, een rouwbrief. Een aantal jaren eerder heeft zijn zusje, Fleur, ook zelfmoord gepleegd. Onder de tekst van deze rouwbrief zijn, in dit geval, twee woorden toegevoegd: “Vermoorde onschuld”.
Jennifer Brugman is een van de rechercheurs binnen het team van van Ginkel. Samen met haar partner Ricardo de Graaf begint zij aan het onderzoek van de zelfmoorden en de ontvangen rouwbrieven. Waar Ricardo nog de overtuiging heeft dat dit geen serieuze zaak is, knaagt er aan Jennifer een onbestemd gevoel dat zegt dat dit alles geen toeval is. Zeker als ze op een gebeurtenis stuit die ook met deze zaken te maken heeft. En naarmate de tijd vordert en er steeds meer verdachte zaken aan het licht komen, is er niemand die nog twijfels heeft. Maar, hoe meer ze aan de weet komen, hoe gecompliceerder de zaak wordt.
Angelique Haak heeft een diversiteit aan interessante personages voor haar verhaal gebruikt, die allemaal in meerdere of mindere mate een ‘rugzakje’ hebben. Ieder heeft zijn of haar portie ellende wel gehad en is (letterlijk en/of figuurlijk) hierdoor getekend. Ondanks alle problemen die iedereen heeft (gehad) gloren er hier en daar ook sprankjes hoop. Hoop op betere tijden, geluk en liefde. Hoop om te leren leven met het verleden, het een plekje te kunnen geven en vooral hoop om door te kunnen gaan en het leven weer enigszins te kunnen genieten. Alle personages en de problemen waar ze mee te maken hebben (gehad) geven het verhaal een extra lading, extra diepgang mee en tevens een zekere herkenbaarheid. Al de gebeurtenissen uit hun levens hebben hen gemaakt tot de persoon die ze nu zijn. Gelukkig is er tussen alle ellende en problemen door ook hier en daar nog wat ruimte voor de positievere zaken in het leven: waardevolle vriendschappen, ontluikende gevoelens en warme onderlinge contacten.
Een goed verhaal, dat afwisselend door Jennifer, Dorine en Marc wordt verteld, met een goede opbouw. Een verhaal dat de lezer elke keer weer op het verkeerde been zet én een verrassend plot. Wellicht dat de plot een beetje (te) gecompliceerd uitgewerkt is, maar in ieder geval is het niet de ontknoping waar je als lezer gaandeweg het verhaal aan gedacht zou hebben. In het verhaal zitten veel emoties verwerkt. Uiteraard veel (onverwerkt) verdriet, angst, verwarring, haatgevoelens en wraak, maar ook kleine momenten van geluk en dankbaarheid. Verder maakt het verhaal duidelijk dat één onbezonnen en niet goed doordachte actie verregaande gevolgen kan hebben.
Hier en daar wat kleine schoonheidsfoutjes, maar al met al een verrassend boek met een fijne schrijfstijl en een thema dat op een niet alledaagse manier is opgepakt. En zoals Haak in het begin van het boek met de deur in huis viel, zo eindigt ze haar boek ook: met een donderslag bij heldere hemel. Een einde dat suggereert dat er zeker nog een derde deel gaat volgen.
Reageer op deze recensie