Sterke karakteruitwerking

J.D. Robb, beter bekend als Nora Roberts, levert met Vermoorde liefde  al weer haar zevende thriller in de Eve Dallas-reeks af. De moorden in deze thriller zijn gebaseerd op het kerstliedje 'The twelve days of Christmas'.

Eve Dallas, getrouwd met Roarke, krijgt na haar tijdelijke arbeidsongeschiktheid, meteen te maken met de moord op een jonge vrouw. Op de bewakingsbeelden is een kerstman te zien die haar appartement binnen gaat. Als ze de vrouw vinden heeft ze een speld in haar haar met de afbeelding van een patrijs in een perenboom (A partridge in a pear tree ). Niet veel later wordt een tweede moord gemeld. Eve gaat er, samen met haar partner Peabody, naartoe. Ze treffen er een gelijksoortige situatie aan. Dit keer heeft de vrouw een kerstslinger om met een afbeelding van twee tortelduiven (Two turtle doves ). De derde dode die ze aantreffen is een man met een armband met daarop drie Franse hennen (Three French hens ). Het enige aanknopingspunt dat Eve heeft, is dat alle slachtoffers te maken hadden met een relatiebureau, Personally Yours. Daarom laat ze Peabody en McNab, een andere assistent, infiltreren. Toch volgt er weer een moord, de vierde. Het is een van de kandidaten met wie Peabody een afspraak had. Hij wordt gevonden met vier zangvogels (Four calling birds ) aan een ketting. Dan doet Roarke een ontdekking waardoor Eve aanknopingspunten heeft om dieper te gaan graven in het reilen en zeilen van het relatiebureau. Ze ontdekt vervolgens iets wat voor een grote doorbaak zorgt.

Robb heeft een toegankelijke schrijfstijl, geen poespas of gedoe. Wellicht hier en daar iets té simpel. Het verhaal speelt zich af in de toekomst (ongeveer in het jaar 2058) en daardoor word je als lezer geconfronteerd met zaken als bedieningsdroids, Auto-chefs (apparaten met drank en voedsel), luchtscooters, minikopters, glides en droogbuizen. Alle apparatuur werkt (uiteraard) op spraakherkenning. Waarom zich de verhalen in de toekomst afspelen is onduidelijk. Het verhaal draait uiteraard om de (Kerst)moorden, maar daarnaast is er nog genoeg ruimte voor het ‘leven van alledag’. De dagelijkse dingetjes van Eve, de (romantische) momenten met Roarke en de gebruikelijke probleempjes. Zeker in deze zaak speelt het verleden, dingen die gebeurd zijn in Eve’s jeugd, een grote rol. Ze is zelf als kind misbruikt en door deze zedenmoorden wordt ze daar elke keer weer aan herinnerd dan wel mee geconfronteerd. Maar, Eve is een taaie, een doorzetter, en met de hulp van Roarke slaat ze er zich doorheen.

De karaktereigenschappen van Eve heeft Robb in dit verhaal ten volle benut, evenals haar (mede)menselijkheid, zachtaardigheid en het feit dat ze door het vuur gaat voor haar naasten en medewerkers. Eve is derhalve een interessant personage en dat biedt mogelijkheden voor een schrijver. Ook Roarke wordt goed neergezet en Peabody en McNab kunnen alleen nog maar meer (mee)groeien in volgende verhalen. Een sterk verhaal dat soms wel even wat inzakt qua spanning, maar op het juiste moment weer opgepakt wordt. De goed uitgewerkte plot completeert het verhaal. Hopelijk kan Robb de verhaallijnen blijven volhouden en de karakters steeds verder uitwerken, want dat is toch vaak een van de valkuilen. Maar, als dit lukt, kunnen de lezers nog vaak genieten van het kordate en vastberaden optreden van Eve Dallas, maar zeker ook van de romantische momenten die zij beleeft met Roarke. Jammer dat men in de vertaling even de mist in is gegaan met de derde aanwijzing refererend aan het kerstliedje en dat er hier en daar storende drukfouten voorkomen.