Niet het állerbeste boek van Deflo

In Versmachtend verlangen, na Levend speelgoed en Rick en Ronnie de derde van vier romans die na de dood van Deflo postuum zullen verschijnen, worden we geconfronteerd met slachtoffers, veel slachtoffers. Een ware seriemoordenaar weet telkens weer zijn slag te slaan. Voor Nadia Mendonck en Dirk Deleu, het rechercheurskoppel is het een ware nachtmerrie. Zeker ook omdat vooral jonge meisjes het slachtoffer zijn.

Door de verschillen in modus operandi worden de zaken ook nog niet meteen aan elkaar gelinkt. Hierdoor duurt het lang voordat er een eensgezind actieplan opgesteld wordt. Daarnaast stelt het team zich de grote vraag of deze seriemoordenaar dezelfde persoon is als degene die jaren eerder al voor slachtoffers gezorgd heeft, of dat het een copycat is. Verwarring alom dus. Door een geniale inval van Dirk komen ze uiteindelijk de dader op het spoor, maar deze blijft hen (ook dan nog) steeds een stap voor.

Er gebeurt, zoals gezegd, genoeg in Versmachtend verlangen. Niet alleen door de moordzaken, ook spelen er persoonlijke problemen en worden er beslissingen genomen die grote gevolgen hebben. Aan dramatiek dan ook zeker geen gebrek. Maar tóch komt dit in het grootste gedeelte van het boek niet als zodanig ‘binnen’. Het verhaal mist op de een of andere manier de echte diepte en emotie. Pas aan het einde van het verhaal verandert dit enigszins, maar dan is het eigenlijk al te laat.

Het is soms moeilijk om de verschillende zaken die spelen in de tijd te plaatsen. Eén zaak blijkt uiteindelijk al twee jaar eerder gespeeld te hebben. Hierdoor kunnen bepaalde opmerkingen of gebeurtenissen pas later in perspectief geplaatst worden. Een beetje verwarrend. Qua personages is er eigenlijk weinig op te merken. Het duo Mendonck-Deleu is al uit en te na bekend bij de Deflo-lezers. Ditzelfde geldt ook voor veel andere personages. Hoe het met hun verder zal gaan? Daar zullen we in het laatste boek van Deflo (hopelijk) nog een antwoord op krijgen.

Er zijn zeker betere boeken van de hand van Deflo verschenen. Maar als we kijken naar zijn totale oeuvre – de boeken rond Deleu en Bosmans, later Mendonck en Deleu; de boeken rond Cel 5 en al die andere boeken die vanaf 1999 zijn verschenen, het jaar waarin hij debuteerde met Naakte zielen – dan kunnen we niet anders dan constateren dat Deflo ons een boel moois heeft nagelaten.