Wie is nu de andere vrouw?

In het boek De andere vrouw worden de levens van twee vrouwen en hun kinderen en families compleet op de kop gezet. Hun man, die onder mysterieuze omstandigheden overleden is, blijkt er twee levens op na te houden! De ene echtgenote wordt geïnformeerd door de politie, de ander komt er toevallig achter want ‘hun’ man en de vader van ‘hun’ kinderen was vaak van huis in verband met zijn werk.

Het lijkt me vreselijk om erachter te komen want naast het rouwproces dat in de fasen verloopt die in het boek delen worden genoemd is er ruimte nodig voor… ja, eigenlijk voor dezelfde fasen waar je tijdens het rouwproces doorheen gaat. Heel erg dubbel. En heel mooi geordend op deze manier.

De cover is ook heel bijzonder want het geeft heel mooi weer hoe ik begon te twijfelen tijdens het lezen. Je hebt in het begin je oordeel klaar, maar op een gegeven moment weet je niet meer wie van de dames de andere vrouw is. Ze wisten er allebei helemaal niets vanaf. Hij kwam er mee weg door zijn zakenreizen.
Dan komen er vreemde telefoontjes en blijkt dat het allemaal ook de nodige financiële consequenties te hebben. Er wordt gezegd dat de dood van hun man misschien zelfmoord was, of toch moord. Dit alles heeft ook veel invloed op de erfenis, verzekering etc. Dus naast gevoel komen er ook praktische problemen om de hoek..

 Het is een achtbaan en zo leest het boek ook. Er komt steeds iets bij. Nóg een vrouw, schulden en veel vragen rondom de dood van de man van deze dames. De reacties van de omgeving krijgen ook ruimte in het verhaal, vooral als blijkt dat het dubbelleven niet voor iedereen een  verrassing was..

Er valt een kwartje en nog een…..en ik kon het boek niet meer wegleggen. De auteur schrijft heel boeiend en houdt je als lezer bij de les. De situaties worden zo beschreven dat je het voor je ziet gebeuren en je de emoties voelt. Bijvoorbeeld als Selina ontdekt dat haar man ook met zijn andere gezin van hun huis in Italie heeft genoten. Het is prompt “haar”plekje niet meer. De dames reageren ieder anders op alle gebeurtenissen en zoeken elkaar toch steeds op net als de kinderen. Voelen zich ondanks de haat toch verbonden..

Het einde heb ik twee keer gelezen, zo mooi, intrigerend en het doet me naar meer boeken van dezen auteur verlangen. Tijd voor een Derde-Roman-Syndroom!