Het niet pluis gevoel maakt zich al snel meester van de lezer….en dat gevoel komt helaas ook uit

De excursie van Marieke Damen

Marieke Damen begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na twee kinderboeken en diverse korte verhalen brak ze door met Stilleven. Dit thrillerdebuut werd meteen genomineerd voor beide Hebban-prijzen en voor de MAX Bronzen Vleermuis.

In 2019 las ik Stilleven van Marieke en schreef: “Dit noem ik pas een spannend boek, vanaf het begin wordt je in het verhaal getrokken en dat komt vooral door de mooie schrijfstijl van Marieke Damen.”

Excursie gaat over een klas middelbare scholieren die op schoolreis naar Rome vertrekken. Een aantal leerlingen springen er gelijk uit. Isabella, omdat ze half Italiaans is. Benthe en Marle omdat ze haar vriendinnen zijn en Jens omdat hij een “crush” heeft voor Isabella en denkt dat zij hem niet ziet.
De lerares, Oma Voerman genoemd, is oud en ervaren. Jasper Boomsma is jong en onervaren en daar maakt de groep gelijk gebruik van als Oma Voerman uitvalt,

“Eigenlijk is hij dus ook een soort van leerling.”

Marieke Damen pakt de lezer gelijk beet vanaf het proloog dat heel erg spannend en mooi wordt gebracht. Wat gaat er gebeuren tijdens deze reis? Daar hoeft de lezer niet lang op te wachten. Is het wel geschikt voor de jongere lezer?
Op die laatste vraag kan na een paar hoofstukken gelijk met Ja worden geantwoord…
Damen schrijft vlot, weet zich goed in te leven in de tieners en weet waar ze wel of juist geen accenten op moet leggen in het verhaal.
De vlotte schrijfstijl van Damen maakt dat dit een verhaal is dat de jongere lezer echt weer aan het lezen zal krijgen en het boek hoort gewoon op de leeslijsten van de scholen terecht. Het inlevingsvermogen van Damen op deze groep maakt het boek compleet.

Door het verhaal door de ogen van Jens en Isabella te vertellen is er een wisselwerking dat erg prettig leest. Een jongen denkt eenmaal anders dan een meisje en de adoratie van een jongen voor het populairste meisje van de klas is vertederend voor de oudere lezer.
De vlotte schrijfstijl van Damen maakt dat dit een verhaal is dat de jongere lezer echt weer aan het lezen zal krijgen en het boek hoort gewoon op de leeslijsten van de scholen terecht. Het inlevingsvermogen van Damen op deze groep maakt het boek compleet.
Het niet pluis gevoel maakt zich al snel meester van de lezer….en dat gevoel komt helaas ook uit
In deze novelle weet Damen de lezer het gevoel te geven dat ze onderdeel zijn van het verhaal en haar puzzels. Dit boek heeft net genoeg diepgang voor een novelle en is fijn om tussendoor te lezen.