De gifmengster is een historische thriller vol intriges die zich binnen en buiten de muren van het Vaticaan afspelen.

Het auteurs duo Marianne en Theo Hoogstraaten startte 31 jaar geleden met het schrijven van jeugdromans. In 2005 maakten ze een succesvolle overstap naar literaire thrillers en historische romans.

De gifmengster is een op zichzelf staande historische thriller dat zich afspeelt in de jaren rond het einde van de 15e eeuw. Een stervende vrouw vertelt haar levensverhaal met alles waar ze spijt van heeft maar ook alles wat haar overkomen is aan haar kinderen.
Ze kijkt terug naar de huwelijken, de kinderen die ze verloor en mocht houden en soms daarna weer kwijt raakte. En naar hoe ze ingezet werd als gifmengster van haar sluwe broer. Alles is omgeven met een hele spannende saus van intriges, oorlogen en moorden waardoor het boek moeilijk weg te leggen is.
Deze vrouw is Lucrezia Borgia en haar familieleden zijn niet fictief, de grote lijnen van het verhaal is op geruchten en verhalen rondom het Vaticaan gaan. De macht van de Paus en de vele complotten gaven de Hoogstraatens voldoende inspiratie.

‘Je denkt dat je slim bent, hè?
Sluw en doortrapt als een Borgia. Deze slag is voor jou.
Maar de volgende….”

In dit boek worden de verhalen van de Lucrezia die terugkijkt op haar leven afgewisseld met verhalen over dezelfde vrouw die dat leven leeft. Deze verhalen zijn mooi gescheiden door verschillende hoofdstukken en lettertypen. Het is duidelijk welke Lucrezia aan het woord is. Alle geschiedenisfeiten lijken heel goed te zijn uitgezocht maar de vaste lezers van de boeken van dit schrijvers duo is dat ook gewend, de verwachtingen zijn hoog.

De Hoogstraaten hebben echt nagedacht hoe ze van dit boek een spannend boek konden maken en zorgden voor meerdere mooie cliffhangers waardoor de lezer het liefst het volgende hoofdstuk over zou willen slaan maar daar ging ook weer een cliffhanger aan vooraf….doorlezen is de enige optie.
Het is een verhaal dat zomaar waar gebeurd zou kunnen zijn, het is zo passend in de tijd geschreven en sluit aan bij de voorstelling die mensen van die tijd hebben, de jurken, de omgeving, manieren van met elkaar omgaan en het regelen van huwelijken op basis van wat het de familie oplevert. Dat daar soms liefde bij om de hoek komt is een meevaller maar dan valt het afscheid des te zwaarder. Haar kinderen die ze niet groot heeft zien worden maken het bijna ondragelijk en dit deel leest als een tragische familiegeschiedenis maar de spanning voert de boventoon.

De gifmengster is hun beste historische thriller tot nu toe over geschreven. De gevoelens en de angst voor diegene die de macht heeft maar toch de loyaliteit van een jonge vrouw voor haar ouders en met name haar vader. Of hoe liefde kan veranderen in haat en andersom. De mooie beschrijvingen van de wereld van toen laat zien dat hier een gedegen research is geweest.