Lezersrecensie
De IJsselbrief is een roman met een onderwerp dat schrijnend en voor velen herkenbaar is
Bertina Mulder is webredacteur en mede eigenaar van een huisartsenpraktijk. Ze schreef eerder de romans Wisselwerking, De rode magneet en De Veluwse verdwijning. Ze staat met de IJssel brief op de shortlist voor de Valentijnprijs
“Het moet niet over haar gaan maar over haar dilemma.”
Veerman Werner vindt een fles met een brief erin. De tekst intrigeert hem en inspireert Bertina Mulder tot het schrijven van deze roman. Het gaat echt om het verhaal achter een brief die misschien wel een noodkreet kan zijn.
Het verhaal gaat na de vondst van de brief verder met het verhaal van de schrijfster ervan. Mandy, sinds een jaar weduwe is zich ervan bewust dat ze steeds meer afdwaalt met haar gedachten en dingen vergeet. Ondanks dat ze dat probeert te verbloemen ziet haar dochter het ook. Ze heeft gestudeerd in filosofie en benaderd haar ziekte op een andere manier dan de lezer verwacht. Nieuwe ontmoetingen en hernieuwde kennismaking met een oude vriend die haar begrijpt maar niet kan helpen werken samen tot een plot, mooi en tegelijk ook vreselijk, die de lezer verrast.
“Er verschijnen diepe groeven in Karans gezicht ‘Een kasplantje is niet de meest respectvolle term voor iemand met vergevorderde dementie.
De brief waar alles om draait wordt al snel gevonden. Het verhaal neemt een totaal andere wending die verwacht is. Het is het verhaal van Mandy die haar situatie op een andere manier benaderd dan de mensen om haar heen. Naast dat Mandy gesprekken heeft met haar dochter en huisarts bespreekt ze haar ziekte ook met een filosofiegroep. Een heel bijzonder hoofdstuk en een kant van het verhaal dat nog na blijft sudderen. Iedereen heeft het zo vaak over de ziekte zelf en de (angst voor de) gevolgen dat de persoon die de ziekte heeft vergeten wordt.
De omgeving waar alles zich afspeelt wordt treffend beschreven, haar huis en tuin vol herinneringen die ze nog wel heeft en in kleine stukjes deelt met de lezer zijn ontroerend.
Bertina Mulder heeft een rustige schrijfstijl waarbij ze op de juiste momenten aandacht geeft aan datgene wat er dan toe doet. De rode draad; de wijnfles en de tekst van de brief worden subtiel genoemd en voegen een stukje spanning toe. Wanneer belandt die fles in het water en door wie?
De IJsselbrief is een roman met een onderwerp dat schrijnend en voor velen herkenbaar is. Maar door de andere benadering van de ziekte Alzheimer verwondert het verhaal van Mandy en laat het een blijvende indruk achter.
Een boek dat iedereen zou moeten lezen. Een handreiking voor benaderen van mensen die worstelen met dementie.
“Het moet niet over haar gaan maar over haar dilemma.”
Veerman Werner vindt een fles met een brief erin. De tekst intrigeert hem en inspireert Bertina Mulder tot het schrijven van deze roman. Het gaat echt om het verhaal achter een brief die misschien wel een noodkreet kan zijn.
Het verhaal gaat na de vondst van de brief verder met het verhaal van de schrijfster ervan. Mandy, sinds een jaar weduwe is zich ervan bewust dat ze steeds meer afdwaalt met haar gedachten en dingen vergeet. Ondanks dat ze dat probeert te verbloemen ziet haar dochter het ook. Ze heeft gestudeerd in filosofie en benaderd haar ziekte op een andere manier dan de lezer verwacht. Nieuwe ontmoetingen en hernieuwde kennismaking met een oude vriend die haar begrijpt maar niet kan helpen werken samen tot een plot, mooi en tegelijk ook vreselijk, die de lezer verrast.
“Er verschijnen diepe groeven in Karans gezicht ‘Een kasplantje is niet de meest respectvolle term voor iemand met vergevorderde dementie.
De brief waar alles om draait wordt al snel gevonden. Het verhaal neemt een totaal andere wending die verwacht is. Het is het verhaal van Mandy die haar situatie op een andere manier benaderd dan de mensen om haar heen. Naast dat Mandy gesprekken heeft met haar dochter en huisarts bespreekt ze haar ziekte ook met een filosofiegroep. Een heel bijzonder hoofdstuk en een kant van het verhaal dat nog na blijft sudderen. Iedereen heeft het zo vaak over de ziekte zelf en de (angst voor de) gevolgen dat de persoon die de ziekte heeft vergeten wordt.
De omgeving waar alles zich afspeelt wordt treffend beschreven, haar huis en tuin vol herinneringen die ze nog wel heeft en in kleine stukjes deelt met de lezer zijn ontroerend.
Bertina Mulder heeft een rustige schrijfstijl waarbij ze op de juiste momenten aandacht geeft aan datgene wat er dan toe doet. De rode draad; de wijnfles en de tekst van de brief worden subtiel genoemd en voegen een stukje spanning toe. Wanneer belandt die fles in het water en door wie?
De IJsselbrief is een roman met een onderwerp dat schrijnend en voor velen herkenbaar is. Maar door de andere benadering van de ziekte Alzheimer verwondert het verhaal van Mandy en laat het een blijvende indruk achter.
Een boek dat iedereen zou moeten lezen. Een handreiking voor benaderen van mensen die worstelen met dementie.
1
2
Reageer op deze recensie