De nomade is een fascinerende literaire thriller met meerdere mooie verhaallijnen en een goed plot.

De klank van het zuiden van Emma Zegers
Dutch Venture Publishing

Emma Zegers is bekend als auteur van romans als Versplinterd vertrouwen, Versplinterd verlangen. Ik leerde haar kennen door haar boek Het museum van gevonden voorwerpen en Alles voor jou.

Ik schreef over haar andere boeken: “Emma Zegers weet de situaties die ze tegenkomt heel treffend weer te geven door het gebruik van de juiste woorden op het juiste moment. Ze ontroeren me.”

De klank van het zuiden begint als Cathelijne afscheid moet nemen van haar vriend, hij overleed plotseling en laat haar met gemengde gevoelens achter. Ze is van harte welkom bij haar ouders die zich graag over haar ontfermen. Ze komt oude bekenden tegen en leert een weg te vinden in haar nieuwe leven zonder hem.

Emma Zegers heeft in deze roman ook gekozen voor een bredere benadering van de hoofdpersonen, de lezer leert ze in alle situaties kennen en omdat de gedachten van Cathelijne ook gedeeld worden wordt het gevoel van herkenbaarheid en meeleven nog sterker.
Daar tegenover staat het nuchtere Limburgse. Bij haar ouders en oude bekenden komt ze tot rust ook al moet ze nog enkele “beren afschieten” die ze onderweg naar rust tegenkomt. Dit wereldje staat haaks tegenover de wereld van de country zangeres die Cathelijne ook is. Amsterdam tegenover een Limburgs dorp geeft hele mooie tegenstellingen in het verhaal.
Het is een meeslepende roman met diverse mooie thema’s die allen bij elkaar komen in een aangename hoofdpersoon. Het zou zomaar jouw oud klasgenoot kunnen zijn die terugkomt.

Zegers heeft de lezer wederom weten te treffen met mooie zinnen, zowel in het Limburgs als in het Nederlands.



Ik las samen met de Hebban leesclub het nieuwste boek van Anya Niewarra.
De nomade.
@ls Amsterdam

Anya Niewarra verschillende literaire thrillers die goed zijn ontvangen. Ze won verschillende boekenprijzen met deze boeken. De NS publieksprijs voor De Camino en de Hebban thrillerprijs gingen naar de Camino en Het bloemenmeisje. In haar boeken staan vrouwen centraal die in bijzondere situaties terecht komen en deze tot de bodem en ver daaronder uitzoeken.

Over De Camino schreef ik : ”Een thriller dat echt onder je huid gaat zitten als een blaar na het wandelen.”

De journaliste Olga hoort tijdens een korte vliegreis iemand in een taal spreken dat ze lijkt te herkennen. Als die persoon later in de problemen komt heeft ze geen idee dat ze zelf al onderdeel is geworden van het verhaal. Dit is niet de enige verhaallijn, Niewarra neemt de lezer mee naar landen die bij de meesten alleen bekend zijn door de onrust die er in Oost-Europa heerst. Landen met een bijzondere geschiedenis die nu nog steeds zijn tol eist.
De dementerende vader van Olga blijkt hier ook een rol in te hebben gehad wat tot uiting komt in zijn verwarde buien als gevolg van zijn ziekte. Olga gaat met hulp van enkele bijzondere personen op zoek naar het verhaal achter haar medepassagier maar komt ook zichzelf keihard tegen. Ze is behalve journalist ook dochter, vrouw en collega. Kan ze deze rollen allemaal volhouden tot het einde?

“Elke grens vertelt zijn eigen verhaal”

Nomaden zijn mensen of bevolkingsgroepen die geen vaste woon- of verblijfplaats hebben. Het is een bijzondere cover die de lading van het verhaal goed dekt. Niewarra schrijft in geen van haar boeken iets zomaar op. Daarom is het ook een heel goed boek om met medelezers verder te bespreken in een leesclub. De aandacht wordt echt naar de verschillende verhaallijnen getrokken en maakt de lezer nieuwsgierig naar de afloop van dit verhaal.
Niewarra heeft voorin het boek enkele mooie landkaartjes verwerkt en ze beschrijft de fictieve plaatsen zo doeltreffend dat verschillende lezers op google maps gingen zoeken zonder resultaat. Boven de hoofdstukken staat duidelijk waar het over gaat en deze titels worden regelmatig opgevolgd met mooie quotes waarvan er meerdere op een tegel niet zouden misstaan.
Er is gekozen voor een wisselend perspectief waardoor het verhaal meer lagen krijgt en de gebeurtenissen door meerdere personen beschreven worden. Daardoor is er onder andere een hele sterke spanningsboog. Niet de spanning van veel moorden en aanslagen maar een onderhuidse spanning. Juist omdat de lezer merkt dat alles wat in het boek staat een reden heeft.
Het verhaal eindigt met een heel mooi einde dat de lezer echt bij laat komen van alles wat er gelezen is.
Niewarra heeft dit niet alleen voor elkaar gekregen, de uitgebreide literatuurlijst is een snoepwinkel voor de lezer en de vele mensen die ze uitgebreid bedankt in haar nawoord hebben haar geholpen. Ze heeft er wel een heel mooi geheel van gemaakt dat meer dan prettig leest. We mochten haar in de leesclub ook een vraag stellen en toen ik haar vroeg wanneer de research stopt en het schrijven begint was dat voor Anya best een punt. Mooi dat ze ons daar zo in meegenomen heeft.

De nomade is een fascinerende literaire thriller met meerdere mooie verhaallijnen en een goed plot.