Boeiend kinderboek met indringende en actuele thema's.

Marte Jongbloed werkt als docent ‘taaldidactiek en jeugdliteratuur’ op de pabo van Hogeschool Leiden. Daarnaast heeft ze diverse kinderboeken geschreven Wies & Oma Wisse en Gevaarlijk water. De oorlog van mijn vader verscheen in 2023 onder de titel Mijn vader in de mottenballen.

De vader van Simon is weg. Zomaar, zonder uitleg, Simon gaat eerst in huis en later buitenshuis op onderzoek uit om erachter te komen wat er aan de hand is. Zijn moeder en tante vertellen hem namelijk niets.
Simon heeft wel een idee want zijn vader zit in zijn vrije tijd bij de B.B. Dat is een organisatie met vrijwilligers die Burgers Beschermt tijdens de Koude oorlog. Hij krijgt hulp van Johanna (of Jojo) die hem maar al te graag helpt en samen gaan ze op zoek naar de vader van Simon…..

“Om mijn vader te kunnen vinden, hoefde ik alleen nog maar de codes te ontcijferen.”

Het verhaal speelt zich af in de jaren zestig, de Koude oorlog was in volle gang. Maar het was ook een hele andere tijd dan waar we nu in leven. Een tijd zonder 24/7 tv, mobieltjes en google, een tijd waarin gezinnen in Nederland nog vrij traditioneel waren en de tijd van hippies tegenover traditionele gezinnen.
Vooral het niet vertellen aan kinderen wat er speelt waardoor kinderen in hun eigen fantasie wereld op onderzoek gaan is een thema dat centraal staat in dit boek. Jongbloed heeft zich hier echt in verdiept.
Met Simon schetst ze ook een bijzonder personage want tussen de regels door laat ze doorschemeren dat hij een kleine gebruiksaanwijzing heeft waar hij heel goed mee om kan gaan maar de mensen om hem heen niet.
Alleen Jojo, het meisje dat hem helpt. Zij komt uit een heel ander gezin dan Simon en haar blik is ruimer. Het samen bouwen aan een lego versie van een schuilkelder geeft hun samenwerking goed weer.
Dan blijkt het op het einde om een hele andere strijd te gaan, een grote verrassing voor de hoofdpersonen en de lezer, Jongbloed weet hierin iedereen wel te raken. En het einde is gewoon zoals het is, door kinderogen beleefd. Zonder oordeel maar gewoon door de situatie zoals hij is te bekijken. En wat er daarna zal volgen….dat zou een mooi gespreksonderwerp zijn thuis of in de klas.
Het kippenvelmoment komt echter als het besef indaalt dat heel veel thema’s die toen in de jaren zestig speelden weer ontzettend actueel zijn. Hebben we er ooit iets van geleerd.