Een Graphic Novel dat het leed in de Fillipijnen heel goed weergeeft.

Al Santos is schrijver, regisseur en docent, Naast kinderboeken heeft hij meer dat dertig toneelstukken geschreven. Hij is vooral bekend in Azië en Europa.
Jap Mikel is illustrator die zich laat inspireren door de cultuur en folklore op de Fillipijnen.

Het verhaal van De Woudgeest van weleer is gebaseerd op een balletvoorstelling dat Santos eerder schreef. Het verhaal gaat over het mooie land dat De Fillipijnen heet dat eerst ingenomen wordt door de Spanjaarden en als het land daarvan aan het bijkomen en herstellen is, staat de volgende alweer klaar om het zich toe te eigenen en weer letterlijk donker te kleuren….
Het is een sprookje dat zich vooral uit in veel illustraties in bijzondere kleuren. De afbeeldingen, daar is echt over nagedacht en hoewel het in het begin soms wat chaotisch overkomt op de lezer, komt het verhaal op een gegeven moment echt binnen. Wat een verdrietig verhaal.
In de tekeningen komt de woede en verdriet om wat er gebeurt echt naar voren in gezichtsuitdrukkingen en vlotte tekeningen. Dan is er niet veel tekst nodig om de lezer te laten beleven wat de mensen daar beleefd hebben. Het vloeien van groepn naar paars en dan weer naar groen geeft de sfeer goed weer. En dat het zich herhaalt klinkt als een frustratie, eerst de kolonisatie en nu
Bijzonder is ook dat de uniformen van de overheersers niet toevallig gekozen zijn.
Een Graphic Novel dat het leed in de Fillipijnen heel goed weergeeft.
Mooi om gelezen te hebben en het bleef daarna nog lang in mijn gedachten